جوانان را به سوى خود جذب كند و آنان را به خاطر همين خواسته هاى به ظاهر زيبا، با حمايت از اصول فلسفى و ايدئولوژى او برانگيزد.

شكى نيست كه افكار انقلابى ماركس از جاذبه خاصى دارد و همين سبب شده است كه گروهى در شرق و غرب كه از مظالم نظام هاى حاكم به ستوه آمده اند به مكتب وى گرايش پيدا كنند، هر چند از خصوصيات مكتب فلسفى اش آگاه نباشند.

روش تحليل علمى اين است كه هر نوع ايدئولوژى و مكتب فلسفى، دور از هر نوع عامل عاطفى مورد بررسى قرار گيرد، و حساب اصول فلسفى را، از نتايج اجتماعى آن جدا سازيم. و مكتب را به طور جداگانه با محك علمى و منطقى بسنجيم. هرگاه اصول پيشنهادى او را صحيح و پابرجا يافتيم آن گاه به تحليل نتايج و خواسته هاى او بپردازيم و ببينيم كه آيا اين اصول فلسفى، چنين نتايجى را در بردارد يانه؟ و هرگز نبايد در تحليل علمى از روش تعليمات حزبى و تبليغات فرقه اى پيروى كنيم و خط مشى و عمل هاى انقلابى و اجرايى را گواه بر صحت ايدئولوژى و تئورى هاى بنيادى بگيريم.

وحدت تضاد

اكنون وقت آن فرارسيده است كه به تحليل نخستين اصل از اصول ديالك تيك بپردازيم. و آن اصل «وحدت تضاد» يا اتحاد ضدين و جمع نقيضين است، در حالى كه اجتماع دو ضد يا دو نقيض، در منطق ارسطو محال و ممتنع مى باشد، ولى وحدت ضدين و نقيضين در فلسفه ماركس و هگل، نخستين اصل و يا اصل اساسى به شمار مى رود. از اين