«آنان را پيشوايانى قرار داديم كه امت خود را به آتش، هدايت مى كنند و آنان كمك كرده نمى شوند».

پيشوايى هر دو امام چه امام حق و چه امام باطل، اختصاص به اين جهان ندارد، بلكه هر دو ، در دو سراى پيشوايى را بر عهده مى گيرند، چنانكه به طور گسترده مى فرمايد:

(يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناس بِإِمامِهِمْ...) .[1]

«روزى فرا مى رسد كه همه مردم را با پيشواى خود دعوت مى كنيم».

و درباره امامت خصوص فرعون مى فرمايد:

(يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ القِيامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النّارَ...).[2]

«در روز رستاخيز براى قوم خود پيشوايى مى كند و آنان را به آتش وارد مى سازد».

2. كتاب:

(...وَمِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَرَحْمَةً...).[3]

«و پيش از قرآن كتاب موسى به عنوان پيشوا و رحمت فرو فرستاده شد».

3. طريق و راه:

(فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ وَإِنَّهُما لَبِإِمام مُبين) .[4]

« ما از قوم لوط و «اَصحابُ الأَيْكة» انتقام گرفتيم و مناطق مسكونى ويران شده ى آنان، بر سر راه آشكار است».