«محمّد پدر هيچ يك از مردان شما نيست، بلكه پيامبر خدا و ختم كننده ى پيامبران است وخدا به همه چيز دانا است».
توضيح: از رسم ها وسنّته هاى غلط زمان جاهليت اين بود كه پسر خوانده ى خود را به منزله ى فرزند حقيقى خود مى دانستند وبا او بسان فرزندان واقعى خود رفتار مى كردند، مثلاً اگر پسر خوانده اى همسر خود را طلاق مى داد به خود اجازه نمى دادند كه با همسر او ازدواج كنند. اسلام براى كوبيدن اين نوع سنتهاى غلط، پيامبر را مأمور كرد كه با زينب، همسر زيد (كه پسر خوانده ى آن حضرت بود وهمسر خود را طلاق داده بود) ازدواج كند.
[1] مفردات راغب، ص 345 ـ گفتار امام صادق (عليه السلام) كه فرمودند: مقصود از «عالمين»«انسانها» است آياتى از قرآن آن را تأييد مى كند مانند: (أَوَ لَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعالَمينَ)(حجر/70) مردم به لوط گفتند: آيا ما تو را از حمايت كردن «انسانها» نهى نكرديم؟ (أَتَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمينَ) (شعراء/165): «حضرت لوط به مردم مى گويد آيا از انسانها به مردها رو مى كنيد و از سنّت طبيعى و شرعى كه ازدواج با زنها است رو مى گردانيد؟» در اين دو آيه مقصود از «عالمين» همان «انسانها» است . [2] احزاب/40.
اسم الکتاب : انديشه هاى جاويد المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر الجزء : 1 صفحة : 362