است».[1]

در پرتو احاديث ياد شده كه متواتر و مورد قبول همه دانشمندان مسلمان مى باشد، به روشنى معلوم مى گردد كه سطح زمين، اعم از خاك، سنگ، ريگ و گياه آن، اصل در سجود است و بدون عذر موجه (كه توضيح آن بيان خواهد شد) نبايد از آن، تعدّى نمود.

همچنين از واژه «جعل» كه در اينجا به معناى تشريح و قانونگذارى است به خوبى آشكار مى گردد كه اين مسأله، يك حكم الهى براى پيروان آيين اسلام است. و بدين سان، مشروع بودن سجده بر زمين، و اجزاء آن، به ثبوت مى رسد.