ابن كثير،كه از شاگردان او به شمار مى روند، ولى اكثريت علماى اهل سنّت به ردّ او پرداختند و اگر مجموع كتابهايى كه بر ردّ او نوشته شده يكجا گرد آوريم، كتابخانه اى را تشكيل مى دهد كه از هزار كتاب فراتر مى رود.[1]

در اين ميان، مجتهد معاصر او، سبكى(م756) آستين بالا زد و بهترين كتاب را در نقد وى نوشت.[2]

اگر واقعاً ابن تيميه كه مدعى سلفى گرى است، لازم است به حالات سلف خود باز گردد، در اين صورت خواهد ديد كه سفر براى زيارت رسول خدا نزد آنان امر مسلّمى بود، مانند سفر بلال از شام به مدينه براى زيارت پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله وسلم).[3]

عمر بن عبدالعزيز، افرادى را اجير مى كرد كه از طرف او به مدينه بروند و قبر پيامبر را زيارت كنند.[4] دور نرويم در اين چهارده قرن همه مسلمانان، قبل از مناسك حج يا پس از انجام مناسك به زيارت قبر پيامبر مى شتابند و احياناً راهى را انتخاب مى كنند ـ هر چند دور باشد ـ كه به زيارت رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) نائل گردند.

درباره ساختن سايبان بر قبور انبياء و اولياء، همين كافى است