براى تحقق بخشيدن، به دستورهاى اجتماعى اسلام، دولتى تشكيل دهد و اين كارها را كه از وظايف جامعه است به دست دولت بسپارد زيرا در غير اين صورت جز هرج و مرج، و بر زمين ماندن وظايف اجتماعى اسلام، سرانجامى نخواهد داشت.

از اين بيان مى توان به دست آورد، كه سرچشمه قدرت در تأسيس حكومت، جامعه اسلامى است و جامعه موظف است كه دولت اسلامى را تشكيل دهد.

زيرا جامعه است كه بايد دست دزد را ببرد، بدكار را تازيانه بزند، با دشمن نبرد كند. اسلام كه اين تكاليف را از خود جامعه مى خواهد، بايد به خود اونيز اجازه دهد كه تشكيل دولت بدهد زيرا قيام به اين وظايف بدون يك سازمان و تشكيلات ممكن نيست.

يكى از دلايل چهارگانه در فقه اسلام «عقل» است، عقل با روشنى كامل، حفظ نظام اجتماعى را واجب مى داند. و انديشمندان اسلام بر پايه همين حكم عقل، گفته اند كه يك قسمت از حرفه ها و صنايع، واجب كفايى است. هرگاه حفظ نظام، واجب و لازم باشد و عقل حفظ نظام را از جامعه مى خواهد، و از طرفى حفظ و حراست آن بدون وجود دولت نيرومند امكان پذير نيست. از اين جهت جامعه اسلامى به حكم خرد براى نظم و انضباط، و حفظ نظام بايد دست به تأسيس سازمان سياسى بزند كه بتواند به تكليف جامعه عمل كند و اين خود گواه بر اين است كه سرچشمه قدرت خود ملت اسلامى است.

پس از پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله) امت اسلامى تصميم گرفت كه رئيس دولت را