سيره پيشوايان - پيشوايى، مهدى - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى الجزء : 1 صفحة : 690

ج . آزادى از يوغ بيعت با طاغوت هاى زمان

پيشواى دوازدهم، هيچ رژيمى را، حتى از روى تقيه، به رسميّت نشناخته و نمى شناسد. او مأمور به تقيه از هيچ حاكم و سلطانى نيست و تحت حكومت و سلطنت هيچ ستمگرى در نيامده و در نخواهد آمد، چرا كه مطابق وظيفه خود عمل مى كند و دين خدا را به طور كامل و بى هيچ پرده پوشى و بيم و ملاحظه اى اجرا مى كند. بنابراين جاى هيچ عهد و ميثاق و بيعت با كسى و مراعات و ملاحظه نسبت به ديگران باقى نمى ماند.

«حسن بن فضّال» مى گويد: امام هشتم فرمود: گويى شيعيانم را مى بينم كه هنگام مرگ سومين فرزندمامام حسن عسكرى در جستوجوى امام خود، همه جا را مى گردند، اما او را نمى يابند.

عرض كردم: چرا غايب مى شود؟

فرمود: براى اين كه وقتى با شمشير قيام مى كند، بيعت كسى در گردن وى نباشد.[1]

غيبت صغرى و كبرى

چنان كه گفتيم، غيبت امام مهدى به دو دوره تقسيم مى شود: «غيبت صغرى» و «غيبت كبرى».

غيبت صغرى از سال 260 هجرى (سال شهادت امام يازدهم) تا سال 329 (سال درگذشت آخرين نايب خاص امام) يعنى حدود 69 سال بود.[2] در دوران

[1] صدوق، كمال الدين، باب 44، ص480، ح4; مجلسى، همان كتاب، ج 51، ص152; صافى، منتخب الأثر، فصل 2، باب 25، ص268، ح3.
[2] مرحوم شيخ مفيد آغاز غيبت صغرى را از سال تولد آن حضرت (سال 255) حساب كرده است (الإرشاد، ص346) و با اين محاسبه، دوران غيبت صغرى، 75 سال مى شود. طبعاً نظريه مرحوم مفيد از اين لحاظ بوده است كه حضرت مهدى در زمان حيات پدر نيز حضور و معاشرت چندانى با ديگران نداشته و از نظر كلى غايب محسوب مى شده است. گويا بر اساس همين ملاحظه است كه محققانى مانند: طبرسى، سيد محسن امين، و آيت الله سيد صدرالدين صدر نيز آغاز غيبت صغرى را از سال ميلاد آن حضرت و مدّت آن را 74 سال دانسته اند (إعلام الورى بأعلام الهُدى، ص444; اعيان الشيعة، ج2، ص46; المهدى، ص181).

اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى الجزء : 1 صفحة : 690

صيغة PDF

شهادة

الفهرست