حضور امام رسيده بود، چهارهزار دينار به امام تقديم كرد[1]، يا چنان كه قبلاً گفتيم، نماينده امام در قم (احمد بن اسحاق) صد و شصت كيسه طلا ونقره كه از شيعيان آن شهر تحويل گرفته بود، به امام تسليم كرد (2). غير از اين ها اموال و وجوه قابل توجهى نيز توسط نمايندگان امام عسكرى(عليه السلام)جمع آورى شده بود كه تحويل آن ها تا زمان شهادت حضرت به تأخير افتاد و طبعاً به پيشگاه حضرت
ولى عصر تقديم شد كه مى توان به عنوان نمونه از اموال فراوانى ياد كرد كه در اختيار «ابراهيم بن مهزيار» بوده و پس از مرگ او، پسرش «محمد» به نماينده امام عصر تحويل داد.[2]

همچنين مى توان از هفتصد دينارى كه نزد يكى از اهالى جبل بوده[3] و نيز از پانصد دينارى كه در اختيار يكى ديگر از شيعيان به نام «عِمران هَمْدانى»بوده (5)، نام برد.

5. تقويت و توجيه سياسى رجال و عناصر مهمّ شيعه

از جالب ترين فعاليت هاى سياسى امام عسكرى(عليه السلام) تقويت و توجيه سياسى رجال مهم شيعه در برابر فشارها و شخصيت هاى مبارز سياسى، در جهت حمايت از آرمان هاى بلند تشيع بود. از آن جا كه شخصيت هاى بزرگ شيعه در فشار بيش ترى بودند، امام به تناسب مورد، هريك ازآنان را به نحوى دلگرم و راهنمايى مى كرد و روحيه آنان را بالا مى برد تا ميزان تحمل و صبر و آگاهى آنان در برابر فشارها، تنگناها و فقر و تنگ دستى ها فزونى يابد و بتوانند مسئوليت بزرگ اجتماعى و سياسى و وظايف دينى خود را به خوبى انجام دهند.

«محمد بن حسن بن ميمون» مى گويد: نامه اى به امام عسكرى(عليه السلام) نوشتم و از فقر و تنگ دستى شكوه كردم، ولى بعداً پيش خود گفتم: مگر امام صادق(عليه السلام)