جاثليق گفت: اى اميرمؤمنان! من چگونه بحث و گفتوگو كنم كه (با او قدر مشتركى ندارم) او به كتابى استدلال مى كند كه من منكر آنم و به پيامبرى عقيده دارد كه من به او ايمان نياورده ام.

مناظره با جاثليق

در اين جا امام(عليه السلام) شروع به سخن كرد و فرمود:

اى نصرانى! اگر به انجيل خودت براى تو استدلال كنم، اقرار خواهى كرد؟

جاثليق گفت: آيا مى توانم گفتار انجيل را انكار كنم؟ آرى به خدا سوگند اقرار خواهم كرد هرچند بر ضرر من باشد.

امام(عليه السلام) فرمود: هرچه مى خواهى بپرس و جوابش را بشنو.

جاثليق: درباره نبوت عيسى و كتابش چه مى گويى؟ آيا چيزى از اين دو را انكار مى كنى؟

امام(عليه السلام): من به نبوت عيسى و كتابش و به آن چه به امتش بشارت داده و حواريون به آن اقرار كرده اند، اعتراف مى كنم، و به نبوت (آن) عيسى كه اقرار به نبوت محمد(صلى الله عليه وآله) و كتابش نكرده و امتش را به آن بشارت نداده كافرم!

جاثليق: آيا به هنگام قضاوت از دو شاهد عادل استفاده نمى كنى؟

امام(عليه السلام): آرى.

جاثليق: پس دو شاهد از غير اهل مذهب خود، از كسانى كه نصارى شهادت آنان را مردود نمى شمارند بر نبوت محمد(صلى الله عليه وآله) اقامه كن و از ما نيز بخواه كه دو شاهد بر اين معنا از غير اهل مذهب خود بياوريم.

امام(عليه السلام): هم اكنون انصاف را رعايت كردى اى نصرانى، آيا كسى را كه عادل بود و نزد مسيح; عيسى بن مريم مقدم بود، مى پذيرى؟

جاثليق: اين مرد عادل كيست، نامش را ببر.

امام(عليه السلام): درباره «يوحناى» ديلمى چه مى گويى؟

جاثليق: به به! محبوب ترين فرد نزد مسيح را بيان كردى!