responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى    الجزء : 1  صفحة : 294

روزى هشام بن عبدالملك از وى خواست براى فرزندان او حديث ياد بدهد، در اين هنگام زهرى يك نفر منشى داشت و چهارصد حديث املا كرد و منشى نوشت.[1]

«عمر بن عبدالعزيز» نيز طى بخش نامه اى نوشت: در نقل و كتابت حديث از وجود زهرى غفلت نكنيد، زيرا هيچ كس داناتر از او نسبت به سنت گذشته باقى نمانده است![2]

اينك بايد ديد دفاتر و كتاب هايى كه به امر وليد و هشام پر از حديث شده بود، شامل چه نوع حديث هايى بوده است؟ بى شك در ميان اين دفاتر يك حديث هم در محكوميت امثال وليد و هشام وجود نداشت، بلكه شامل احاديثى بود كه براعمال ننگين و ضد اسلامى آنان صحه مى گذاشت و از وزنه و موقعيت درخشان رقباى سياسى آنان يعنى بنى هاشم مى كاست.

سند تاريخى ياد شده در زير گواه روشنى است بر اين كه چه نوع نوشته ها و حديث هايى مورد تشويق و تأكيد هشام بوده است.


[1] ابن حجر عسقلانى، تهذيب التهذيب، ج9، ص 449; شمس الدين ذهبى، تذكرة الحفاظ، ج1، ص 110.
[2] ابن كثير، همان مأخذ، ج9، ص 343. ممنوعيت نقل و كتابت حديث پس از رحلت پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) از زمان خلافت عمر بن خطاب و توسط او آغاز گرديد و تا آخر قرن اول هجرى ادامه داشت و در زمان حكومت عمر بن عبدالعزيز رسماً توسط او لغو گرديد. تحليل گران در تاريخ اسلام معتقدند كه اين ممنوعيت انگيزه سياسى داشته است و هدف از آن اين بوده كه امتياز بزرگى را كه آن روزها اميرمؤمنان(عليه السلام) داشته، از بين ببرند، زيرا على(عليه السلام) زمانى كه هنوز پيامبر اسلام در حال حيات بود، كتاب هايى تدوين نموده بود كه در آن ها احاديث پيامبر و حقايقى را كه از آن حضرت در ابواب مختلف فرا گرفته بود، جمع كرده بود و نقل و افشاى اين حقايق، از نظر سياسى، به نفع خليفه وقت نبود، زيرا هركدام به نحوى سند حقانيت على(عليه السلام) به شمار مى رفت، از اين رو عمر نقل و كتابت و تدوين حديث را به طور كلى ممنوع اعلام كرد! بدين ترتيب ملاحظه مى شود كه هم ممنوعيت نقل و تدوين حديث ريشه سياسى داشته و هم لغو ممنوعيت آن توسط امثال هشام. در اين زمينه در سيره امام باقر(عليه السلام)توضيح بيش ترى خواهيم داد!
در هر حال شيعه هرگز اين ممنوعيت را جدّى نگرفت و بلافاصله پس از فوت پيامبر به تدوين حديث پرداخت و از اين رو در نقل و جمع آورى حديث پيشگام بود.
اسم الکتاب : سيره پيشوايان المؤلف : پيشوايى، مهدى    الجزء : 1  صفحة : 294
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست