54. در طلب رفع اندوه ها.[1]

ابعاد سياسى صحيفه سجاديه

چنان كه اشاره كرديم، صحيفه سجاديه تنها شامل راز و نياز و مناجات و عرض حاجت در پيشگاه خدا نيست، بلكه ابعاد سياسى و اجتماعى و فرهنگى و عقيدتى نيز دارد. امام سجاد در ضمن دعاهاى خود در چندين مورد، مباحث سياسى بهويژه مسئله «امامت» و رهبرى جامعه اسلامى را مطرح كرده است كه ذيلاً نمونه هايى از آن ها را مى آوريم:

1. امام در دعاى بيستم (دعاى مكارم الأخلاق) چنين مى گويد:

«خدا يا بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا برآن كه برمن ستم كند، دستى (نيرويى)، و بر آن كه با من ستيزه جويد زبانى (برهانى)، و بر كسى كه با من دشمنى و عناد ورزد پيروزى عطا كن، و در برابر آن كس كه نسبت به من، به حيله گرى و بدانديشى بپردازد، راه و تدبير، و در برابر آن كه بر من فشار و آزار رساند، نيرو ده و در برابر عيبجويانى كه برمن عيب جويى و دشنام گويى كنند، قدرت تكذيب، و در برابر خطر تهديد دشمنان، به من امنيت عنايت فرما...».

آيا چه كسانى جز كارگزاران عبدالملك نظير «هشام بن اسماعيل مخزومى» (حاكم مدينه) بودند كه امام مورد ستم، ستيزه جويى، عناد، بدانديشى، فشار، آزار