است، باكى ندارم كه سربازان مسلمان در غذقذونه دچار تب و آبله شوند و بميرند![1].

كسى كه ميزان دلسوزى او نسبت به نيروهاى رزمنده و جوانان كشور اين مقدار باشد، پيداست كه اگر مقدرات كشور را در دست بگيرد، چه به روزگار امت اسلامى مى آورد؟!

دربار يزيد مركز انواع فساد و گناه شده بود. آثار شوم فساد و بى دينى دربار او در جامعه چنان گسترش يافته بود كه در دوران حكومت كوتاه مدت او، حتى محيط مقدسى همچون «مكه» و «مدينه» نيز آلوده شده بود.[2]

يزيد سرانجام جان خود را در راه هوسرانى از دست داد و افراط در شراب خوارى سبب مسموميت و مرگ وى گرديد.[3]

«مسعودى»، يكى از مورخان نامدار اسلامى، مى گويد: يزيد در رفتار با مردم روش فرعون را در پيش گرفته بود و بلكه رفتار فرعون از او بهتر بود![4]

شواهـد و مـدارك فساد و آلودگى يزيـد و زندگى ننگيـن و حكومت پليد وى به قدرى زياد است كه طرح همه آن ها از حدود اين بحث فشرده خارج است و گمان مى كنيم آن چه گفته شد، براى معرفى چهره پليد او كافى باشد.

گرايش يزيد به مسيحيت تحريف شده

از اين ها گذشته يزيد اصولاً براساس تعليمات مسيحيت پرورش يافته بود و يا حداقل به مسيحيت تمايل داشت.

استاد «عبدالله علائلى» با اشاره به اين معنا مى نويسد:

«شايد عجيب به نظر آيد اگر تربيت يزيد را تربيت مسيحى بدانيم به طورى كه از تربيت اسلامى و آشنايى با فرهنگ و تعليمات اسلامى