مخالفت با وليعهدى يزيد

معاويه به دنبال فعاليت هاى دامنه دار خود به منظور تثبيت وليعهدى يزيد، سفرى به مدينه كرد تا از مردم مدينه، بهويژه شخصيت هاى بزرگ اين شهر كه در رأس آنان امام حسين(عليه السلام) قرار داشت، بيعت بگيرد. او پس از ورود به اين شهر، با «حسين بن على(عليه السلام)» و «عبدالله بن عباس» ديدار كرد و طى سخنانى موضوع وليعهدى يزيد را پيش كشيده و كوشش كرد كه موافقت آنان را با اين موضوع جلب كند. حسين بن على(عليه السلام)در پاسخ سخنان وى با ذكر مقدمه اى چنين گفت:

...تو در برترى و فـضيلتى كه براى خود قائلى، دچار لغزش و افراط شده اى و بـا تصاحب اموال عمومى مرتكب ظلم و اجحاف گشته اى. تو از پس دادن امـوال مردم به صاحبانش خوددارى و بخل ورزيدى و آن قدر آزادانه به تاخت و تاز پرداختى كه از حد خود تجاوز نمودى و چون حقوق حقداران را به آنان نپرداختى، شيطان به بهره كامل و نصيب اعلاى خود در اغواى تو رسيد.

آن چه درباره كمالات يزيد و لياقت وى براى اداره امور امت اسلامى گفتى فهميدم. تو يزيد را چنان توصيف كردى كه گويا شخصى را مى خواهى معرفى كنى كه زندگى او بر مردم پوشيده است و يا از غايبى خبر مى دهى كه مردم او را نديده اند! و يا در اين مورد فقط تو علم و اطلاع به دست آورده اى! نه، يزيد آنچنان كه بايد; خود را نشان داده و باطن خود را آشكار ساخته است. يزيد را آنچنان كه هست، معرفى كن! يزيد جوان سگ باز و كبوتر باز و بوالهوسى است كه عمرش با ساز و آواز و خوشگذرانى سپرى مى شود. يزيد را اين گونه معرفى كن و اين تلاش هاى بى ثمر را كنار بگذار! گناهانى كه تاكنون درباره اين امت بردوش خود بار كرده اى بس است، كارى نكن كه هنگام ملاقات پروردگار، بار گناهانت از اين سنگين تر باشد. تو آن قدر به روش باطل و ستمگرانه خود ادامه دادى و با بى خردى مرتكب ظلم شدى كه كاسه صـبر مردم را لبريز نمودى، اينـك ديگر مابين مـرگ و تـو بيش از يك