5. كيخاتوخان ابن ابقاخان 3سال

6. بايدوخان ابن طرقاى ابن هلاكو 1سال

7. غازان محمودخان ابن ارغون 8سال

8. محمّد خدابنده ابن ارغون 13سال

9. بوسعيد ابن خدابنده 21سال

و شرح اجمالى بعضى از ايشان مذكور افتاده و شايد ان شاءالله تعالى به ترجمه بعضى ديگر هم در محلّ خود بپردازيم.

و تاريخ ايلخانى هم : كه «تاريخ غازانى» نيز گويند : از دولت غازان خان، هفتمين ايلخانيان، است كه در اقسام «تاريخ» مذكور خواهد شد. و گاه است كه ملوك ايلخانيان را ملوك خانيّه نيز گويند.

ايلخى : به تركى، گلّه و رمه و بيشتر در اسب استعمال يابد و به پارسى «سيله» و «فسيله» هم ]گويند[.

ايلدِگِز : پادشاهى است مشهور، مؤسّسِ دولت اتابكان آذربايجان]در قرن 6 و7ه:.[.

ايلغار : به تركى و مغولى، هجوم و صولت و كوچيدن و به سرعت تمام راه رفتن است.

ايلغازى : لقب و عنوان نجم الدّين كه پدرش ارتق، حكمران دياربكر]در تركيه[ و ماردين]در تركيه[ بوده و بعد از وفات او والى فلسطين و بيت المقدّس گرديده و برادر ديگرش، سقمان، به اريكه سلطنت نشسته و در 498 هجرى سقمان هم وفات يافته ونجم الدّين در ماردين جلوس نمود.

ايلغو : دِين و قرض.(كى)

ايلَك : (ل) شهرى است منسوب به خوبان از تركستان و هم نام يكى از ملوك آن سامان كه معروف به ايلك خان بوده و در 383 هجرى، بعد از وفات برادرش، بغراخان جلوس كرده و در 403]هجرى[ در سمرقند]در ازبكستان[ وفات يافت.

ايلكانيان : يا چوپانيان; يكى از شعب دولت چنگيزيّه بوده كه بعد از انقراض ايلخانيان]سلسله شاهان مغول ايران [در 845 هجرى از طرف امير شيخ حسن ملقّب به چوپان ابن اميرحسين ابن آقبوغا ابن ايلكا ابن جلاير، تأسيس يافته و بعد از امير شيخ حسن، پسرش، امير شيخ اويس، و بعد از آن پورش، سلطان حسين، پس برادرش، سلطان احمد، حكمران بوده و در ظرف 50 سال مدّت حكمرانى اين چهار تن، امورات ايران پريشان مى بود تا دوره تيموريّه پديد آمده ونوبت ملك به تيمورلنگ]نخستين پادشاه تيمورى در قرن 8 و 9ه:. [رسيد.

ايلل : (چو بى رخ) مخفّف ايلول[ر.م] است.

ايلول : (چو بى نور) چنانچه در «تاريخ اسكندرى» و «تاريخ عبرى» خواهد آمد، نام ماه دوازدهم سال روميان و عبريان است كه در اين زمان تقريباً با 22 يا 23 سنبله]برابر مهر [مطابق آيد و به مادّه 2 «مصر» هم رجوع نمايند.

ايله : شهرى است از مضافات فلسطين.

ايلى : اطاعت و فرمان بردارى.

ايليا : (چو كيميا) بيت المقدّس و نام اصلى حضرت خضر(عليه السلام)و نام نامىِ حضرت على ابن ابى طالب(عليه السلام)و نام يكى ديگر از انبياى بنى اسرائيل و هم نام شهر همان نبى و نام يكى از فتوحات عمر ابن خطّاب است و به عبرانى يا سريانى، صدّيق اكبر است و در «صوم ايليا» رجوع به تركيبات «صوم» نمايند.

ايليريا : خطّه اى قديمى است در سمت غربى شبه جزيره بالقان]بالكان[و هم نام عمومى سه ايالت قارنيتيا و قارنيوله وايستريا از طرف غربى اوستريا]اتريش[ كه نام قديمى آنها تيرول و تيريستيه و ايليريا بوده است.

ايم : (چو جيم) مردِ زن مرده.

اَيماق : مخفّف اويماق[ر.م].

ايمد; ايمر : (چو حيدر) گاوآهن و چوبى كه گاوآهن را بدان نصب كرده و زمين را بشكافند.

ايمن : فارغ و آسوده و به عربى، طرف راست و هم نام يكى از تابعين و دو تن از اصحاب كرام است.

ايمه : (چو نيمه و خيمه) ياوه و هرزه و بيهوده و اكنون و اين چنين و همچنين و رجوع به «يمه» هم شود.

اين : (چو پير) اسم اشاره به نزديك و به تركى، غار و مغاره و آشيانه طيور و وحوش را گويند و(چو صيد) به عربى،