responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : قامــوس المعـــارف المؤلف : مدرس تبريزى، محمدعلى    الجزء : 1  صفحة : 161
هو الله تعالى شأنه
بسم الله الرّحمن الرّحيم

و بعد از اختتام مقدّمه به آرايش انجمن ها مى پردازيم:

انجمن اوّل

(در حرف الف)

و آن مبتنى بر 31 آيين است:

آيين اوّل

(در حرف الف با الف)

و امّا الف مفرده : كه از روى ترتيب طبيعى صدرنشين اين انجمن است : در گفتار سيّم از آيين اوّل مقدّمه مشروحاً مذكور افتاد.

آ ا : امر بر آمدن و نام درختى هم هست و به عربى و تركى، از حروف ندا است.

آب : مى و شراب و رونق و رواج و عِرض و ناموس و لؤلؤ و جواهر و شمشير جوهردار و زيبق و جيوه و خجل و شرمنده و طرز و شيوه و قانون و قاعده و هموار به راه رونده و فيض و عطا و اميد و رجا و جلا و صفا و آبرو و عزّت و قدر و قيمت و جاه ومنزلت و ترقّى و دولت و لطافت و رحمت و واقع و حقيقت و نيك بختى و سعادت و تيزى و حدّت و نام ماه يازدهم سال روميان كه در اين زمان تقريباً مطابق 22 اسد ماه]مرداد [شمسى]است[ كه در «تاريخ اسكندرى» نگارش خواهد يافت و هم به معنى معروف كه به نوشته پيشينيان يكى از عناصر اربعه و على التحقيق، مايعى است شفّاف و بى بو و بى طعم و بى رنگ و مركّب از اكسيژن (oxygةne) و ايدروژن (hydrigةne) كه به عربى «ماء» و به فرانسه«او»(eou) و به لاتينى «آكا»(acqua) گويند و شعراى خراسان از آب، مطلق رود جيحون]در آسياى مركزى [قصد كنند.

آبِ آتش رنگ; آبِ آتش زاى; آبِ آتش زده : اشك گلگون و شراب لعلى.

آب آتش شدن : شور و غوغا برخاستن و گرم شدن آب.

آبِ آتش گون; آبِ آتش نماى; آبِ آتشين; آبِ آذرسا; آبِ آذرگون : شراب لعلى و اشك گلگون.

آبِ آمويه : آب جيحون[رودى در آسياى مركزى].

آبِ آهن : كه در پاره اى موارد مستعمل اطبّا است،آن است كه يك مشت ميخ زنگ زده آهن را در 14 سير آب جوش ريخته و در مدّت 24 ساعت بگذارند بماند. پس آب صاف آن را برداشته و از دو تا چهار پياله در عرض روز بياشامند.

آبِ ارس : ارس.

آبِ ارغوانى : آب آتش زده[ر.م].

آبْ از جگر بخشيدن : عطاى بى منّت و سخاوت بارغبت.

آبِ افسرده : آب بسته[ر.م].

آبِ باده رنگ; آبِ باده گون : اشگ خونين.

آبِ باران : علاوه بر معنى تركيبى روشن خود، سيرگاهى است از كابل در نواحى خواجه سه ياران.

آبِ بردال : آبى است كه از روم برخاسته و به درياى روم[درياى مديترانه] مى ريزد.

آبْ بَرين : كنار جوى آب كه زير آن مجوّف شده و آب رخنه كرده باشد.

آبْ بِزير كسى سُر دادن; آبْ بزير كسى هشتن : حيله

اسم الکتاب : قامــوس المعـــارف المؤلف : مدرس تبريزى، محمدعلى    الجزء : 1  صفحة : 161
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست