مقدمه چاپ دوم:

قرآن و عترت

يا دو يادگار گرانبهاى پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)

پيامبر گرامي در روز بيست و هشتم ماه صفردر سال يازدهم هجرت از ميان امت رخت بربست، و با رحلت او باب « وحى» و « نبوت» ختم گرديد، ديگر، پس از وى نه پيامبرى خواهد آمد، و نه شريعتى فرو فرستاده خواهد شد. زيرا آنچه براى تكامل جامعه بشرى لازم بود، دراختيار امت قرار گرفت.

اين مشعل فروزان هرچند پس از بيست و سه سال تلاش و تكاپو، خاموش گرديد، و روح او به « رفيق اعلى »! پيوست، ولى دو چيز گرانبهائى در ميان امت اسلامى از خود به يادگار گذارد كه مى توانند تا روز قيامت فيض بخش و نور پاش باشند، و راه سعادت و خوشبختى را براى جامعه بنمايانند.

اين دو اثر گرانبها همان « كتاب و عترت» است كه رسول گرامى كراراً از هردو، با عظمت ياد كرده و همگان را به تمسك به آن دعوت نموده و فرموده است :

« إنِّي تارِكٌ فِيْكُمُ الثِّقْلَيْنِِ كِتابَ اللّهِ وَ عِتْرَتِي ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما لَنْ تَضِلُّوا اَبَداً وَ لَنْ يَفْتَرِقا حَتى يَرِدا عَلَيَّ الْحَوْضَ» .

(من درميان شما دو چيز گرانبها مى گذارم واين دو اثر سنگين و