شرحها

مضمون آیات فوق در تعقیب انفاق به شرح زیر است.
اولا مؤمن مقداری از منافع کسب و محصول زراعت خویش را در راه خدا انفاق کند، اما آن نفقه باید به درد بخور و احتیاج رفع کن باشد نه چیزی که اگر به خود شخص بدهند حاضر به قبول آن نباشد.
ثانیا: در این کار با افکار شیطانی و اینکه چرا انفاق کنم شاید در آینده محتاج شوم، مبارزه نماید زیرا پیوسته این افکار در مغز انسان خواهد بود.
ثالثا: هر که اهمیت انفاق و لزوم آن را بفهمد، کمال و درکی از خدا به وی عطا شده است.
رابعا: انفاق را می‌شود علنی و با اطلاع دیگران و یا بطور مخفی انجام داد.
خامسا: فقراء عفیف در این کار مقدم می‌باشند و نیز همه اینها پیش خدا پاداشی