حج تمتع

حج تمتع آنست که پس از عمره از احرام خارج شده و در موقع مخصوص احرام حج بسته شود و این عمل در یک سال انجام گیرد، و آن وظیفه کسانی است که فاصله آنها تا مکه بیشتر از چهل و هشت میل است آنان که که در کمتر از این مسافت سکونت دارند و یا اهل مکه هستند وظیفه آنها حج افراد و قران است.
حج تمتع در سال دهم هجرت در حجة الوداع تشریع گردید.
سال دهم هجرت رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله به مردم اعلام فرمودند که قصد حج دارند. مسلمین در رکاب آن حضرت برای عمل حج به مکه رفتند، آن حضرت از «ذو الحلیفه» که میقات اهل مدینه است احرام حج بستند، 66 یا 64 قربانی با خود سوق نمودند، بنا بر این آن حضرت به حج قران احرام بستند چنان که شیخ طوسی رحمه اللَّه در کتاب خلاف تصریح فرموده‌اند.
پس از آنکه وارد مکه شد، طواف، نماز طواف و استلام حجر الاسود کرد، آن گاه شروع به «سعی» میان صفا و مروه فرمود، پس از اتمام سعی در مروه به مردم رو کرده بعد از حمد و ثنای خداوند فرمود: این است جبرئیل- اشاره به پشت سرش- به من امر می‌کند دستور دهم هر که با خود قربانی نیاورده (سوق هدی نکرده) از احرام خارج شود، اگر این را از پیش می‌دانستم مثل شما از احرام خارج می‌شدم ولی من با خود قربانی آورده‌ام، هر که قربانی آورده باشد روا نیست از احرام خارج شود مگر وقتی که قربانی به محل خود برسد.
مردی از حاضران (عمر بن الخطاب) گفت: چطور می‌شود از میقات