کلمه‌ها

اله: معبود بقره/ 133.
رحمن: رحمن صیغه مبالغه است دلالت بر وسعت رحمت دارد رحیم صفت مشبهه است دلالت بر دوام و ثبات رحمت دارد فاتحه/ 3.
سماوات: آسمانها بقره/ 22 اصل آن از «سمو» به معنی رفعت و بلندی است.
اختلاف: اختلاف شب و روز پی در پی آمدن آنست اصل «خلف» به معنی پس و پشت سر است.
فلک: کشتی. در مفرد و جمع بکار می‌رود، چنان که در آیه فوق و در وَ تَرَی الْفُلْکَ مَواخِرَ فِیهِ نحل/ 14 جمع آمده.
بث: پراکندن و منتشر کردن. آن در آیه با آفریدن تطبیق می‌شود.
دابة: جنبنده. دب و دبیب به معنی آرام رفتن و حرکت خفیف است، موجودات زنده را به علت حرکت، دابه گفته‌اند، آن در انسان و حیوان بکار می‌رود وَ اللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّةٍ مِنْ ماءٍ نور/ 45.
تصریف: گرداندن. از آن می‌شود فهمید که وزش بادها به طور دائره است نه افقی.