ملك نصير الدين [ايتمر] بنده ملك بهاء الدين طغرل سلطاني [5] معزي بود. و بعضي چنين روايت كرده‌اند، كه سلطان سعيد شمس الدين [6] طاب ثراه او را از ورثه بهاء الدين طغرل بخريده بود و او مرد بغايت شهيم [7] و كاردان بود، و دلير و شجاع [بود] و ضابط و عادل و عاقل، اول كه بخدمت سلطان مخصوص شد، سر جاندار گشت، پس از مدتي چون كارهاء پسنديده [8] كرد اقطاع لوهورش فرمود، چون در سال سنه خمس و عشرين [و ستمائة] سلطان سعيد به ضبط ولايت سند واچه و ملتان [در] آمد (بحكم فرمان نصير الدين ايتمر از لوهور بپاي حصار ملتان آمد و) در فتح آن خطه آثار پسنديده نمود، بعاقبت آن حصن و شهر را بطريق صلح فتح كرد، و چون سلطان از بلاد سند، بطرف حضرت مراجعت فرمود، ولايت سوالك و اجمير ولوه و كاسلي و سنبهر نمك [9] حواله او كرد [10] و او را يك زنجير پيل داد، و او از ملوك ديگر [ان] بدان تشريف مشرف بود [11] چون بولايت اجمير رفت [12] در جهاد و غز و نهب