اسم الکتاب : طبقات ناصري(تاريخ ايران و اسلام) المؤلف : سراج جوزجانی، منهاج الدین الجزء : 2 صفحة : 285
رباعيات او در اطراف جهان مشهور است، و در زبان فضلاء مذكور، و از براي زينت كتاب بيتي چند تحرير كنم: باز اين دل ديوانه هوا خواهد كردهر لحظه بهر موي ندا خواهد كرد روزي دو سه از عشق مگر آسوده استآنرا ببلا كنون قضا خواهد كرد هموراست: دل در سر زلفت آرميدن خو كردهر لحظه بهر سوي دويدن خو كرد چون
موي شدم نزد منش باز فرستاكنون بموي سر دويدن خو كرد [1]» مؤلف در
داستان باغ ارم زمينداور كه من در تعليقي علي حده شرح دادهام، و شكار
فرمودن سلطان يك رباعي ديگر فخر الدين مبارك شاه را ميآورد، كه در طبقه
(17) در شرح حال غياث الدين محمد بنظر خوانندگان ميرسد (براي تكميل احوال
فخر الدين مباركشاه، رك: 63)
(12) تاريخ ابن الهيصم نابي
ديگر كتابي كه مؤلف طبقات را در بسي از مسايل تاريخي مرجع معلومات است
تاريخي است بنام فوق. معلوماتي كه از ضبط خود مؤلف و اشارات وي راجع باين
كتاب فراهم آمده در تعليق چهارم ذكر رفته بآنجا رجوع بفرمائيد و تكمله
معلومات را در تعليق 74 بخوانيد.
(13) كتاب اغاني:
اشاره
در طبقه [1] ذكر مهتر لمك (ص 20) گويد: كه اسحاق موصلي آورده است در
كتاب اغاني، و نميدانم كه آيا اغاني موصلي را خود مؤلف ديده بود، يا به
نقل از كتاب ديگري اين روايت را آورده است. اسحق بن ابراهيم بن ميمون
(ماهان) الموصلي از مردم ارجان در سال (150 ه) متولد و بسال (235 ه) بعمر
(85) از جهان رفت، وي از راويان شعر عرب و امام نوازندگان بود، و كتاب
اغاني الكبير كه در دست مردم است منسوب باوست، ولي ابن نديم از ابو الفرج
اصفهاني روايت كند، كه وي از حماد پسر اسحاق شنيده بود كه كتاب الاغاني
بزرگ از اسحاق الموصلي نيست، او اين كتاب را پيش پدرش نديده، اما وراقي