از خلال اشارت مؤلف بر مي‌آيد، كه تا سن (22) سالگي بسال (611 ه) نيز در حضرت فيروز كوه مقام داشت و در همين سال از امير علي چاوش روايتي سماع كرده بود كه آنرا در تاريخ خود نوشته است [3] بعد ازين دوره ريعان شباب مؤلف آغاز مي‌گردد، و پديد مي‌آيد، كه دوره تحصيلات خود را ختم كرده، و از حضرت فيروز كوه روي بديار ديگر نهاده است، سفر نخستين مؤلف همان سفريست كه در سال (613 ه) از ان ديار بطرف بست ميكند، و از آنجا برسالت سيستان ميرود، و اين زماني است كه ملك تاج الدين حرب سه سال پيش وفات يافته، و اكنون پسرش ملك يمين الدين بهرام شاه در حضرت سيستان بر تخت فرماندهي قرار دارد و مولانا برخي از مشاهدات خود را در جنوب شهر سيستان بيان ميكند [4] و نيز هم درين سفر با امام رشيد الدين عبد المجيد در حضرت سيستان ملاقات كرد، و ازين استاد علما روايتي را سماع نمود، و آن را نيز در تاريخ خود نوشت [5] از گفتار مولانا بر مي‌آيد كه ازين وقت دوره رشد سياسي خود را آغاز كرده، و باصطلاح بجاي پدر نشسته است، و به عمر (24) سالگي ماموريت