ملك طغان خان ترك [3] خوبصورت و پاكيزه سيرت بود اصل او قره‌خطا بود، بانواع مروت و شهامت آراسته بود و باخلاق حميده و اوصاف پسنديده پيراسته (بود) و در بذل و مروت [و لطف و شهامت] و مردم سازي خود را در آن زمان [4] ثاني نداشت، چون سلطان او را بخريد، اول ساقي (خاص) شد، چون مدتي در ان مرتبه خدمت كرد، (سر) دوات دار شد [5] ناگاه دوات مرصع خاص گم شد [6] سلطان او را ادب بليغ كرد [7] پس تشريف داد [8] (و چاشني گير شد) و بعد از مدتي امير آخر شد پس در شهور سنه ثلثين مقطع بداون [9] شد، در وقتي كه [ملك] لكهنوتي (اقطاع) يغان‌تت (شده ولايت بهار طغان خان را فرمود چون يغان‌تت) برحمت حق تعالي پيوست او مقطع بلاد لكهنوتي شد و آن بلاد ضبط كرد، و بعد از فوت سلطان سعيد طاب ثراه ميان او (و) مقطع بلاد لكهنوتي ايبك [10] نام كه او را اورخان خطاب شده بود و تركي [11] بغايت جلد بود خصومت ظاهر شد، و با هم شان در برابر شهر بسنكوت [12] لكهنوتي مصاف شد، (طغرل) طغان خان هنگام مقاتله او را [بر مقتل] تيري زد شهادت يافت و اسم [طغان خان] طغرل بزرگ شد، و هر دو طرف [13] بلاد لكهنوتي يكي را رال گويند برطرف لكهنوتي