الاحباب و روح الالباب فى شرح الشهاب [30]هر دو كتاب مزبور را من بر مؤلف آنها قرائت نموده‌ام»(فهرست منتجب الدين مطبوع در اول مجلّد بيست و پنجم بحار الانوار ص 5).

و ترجمۀ عبارت ابن شهرآشوب در معالم العلماء از قرار ذيل است:

«استاد من ابو الفتوح بن على رازى از تأليفات اوست روح الجنان [31]و روح الجنان في تفسير القرآن،به زبان فارسى است ولى عجيب است[يعنى خوشايند و مطبوع است]،و شرح شهاب.(معالم العلماء ابن شهرآشوب طبع جديد آقاى اقبال ص 128)،و باز همو در كتاب ديگر خود مناقب آل ابى طالب معروف به مناقب ابن شهرآشوب در ضمن تعداد مشايخ خود يكى همين مؤلف ما نحن فيه«ابو الفتوح حسين بن على بن محمد رازى»را مى‌شمرد و در اواخر همان فصل بازگويد:«و ابو الفتوح روايت روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن را به من اجازه داده است»(مناقب ابن شهرآشوب طبع طهران ج 1 ص 9).

پس از منتجب الدين و ابن شهرآشوب در كتاب نزهة القلوب حمد اللّه مستوفى كه در سنۀ 740 تأليف شده نيز ذكرى از صاحب ترجمه آمده،در كتاب مزبور در فصل راجع به رى گويد:«و در رى اهل بيت بسيار مدفون‌اند و از اكابر و اولياء[نيز جمعى كثير در آنجا]آسوده‌اند،چون ابراهيم خوّاص و كسائى سابع قرّاء السبعة و محمد بن الحسن الفقيه و هشام و شيخ جمال الدين ابو الفتوح و جوانمرد قصّاب»،انتهى(نزهة القلوب طبع ليدن ص 54)،و شكى نيست كه مقصود از شيخ جمال الدين ابو الفتوح به نحو قطع و يقين همين جمال الدين ابو الفتوح رازى مؤلف تفسير حاضر است كه چنان كه معلوم است