ميتواند نمود زيرا كه چنانچه وجود مكه و مدينه متواتر است و تا حال اثر آن مسجد باقيست و اهل آن محل و اطراف و نواحى آن همه اين قصه را نقل ميكنند از پدران خود و محل قيام حضرت رسول (ص) را نشان ميدهند همچنانكه حجة الوداع و ساير غزوات حضرت رسول (ص) متواتر است نزول آن حضرت در غدير از براى بيان منزلة جليله از منازل امير المؤمنين عليه السّلام و اصحاب خود را جمع كردن و خطبه خواندن متواتر است و كسى در اين امور خلاف نكرده است و خلافى كه كرده‌اند در بعضى خصوصيات واقعه و خطبه و دلالات بر خلاف است و چون احاديث اين مطلب زياده از آنست كه در اين مختصر احصاء توان نمود مجملى از اين قصه را با احاديثى كه در صحاح مشهوره عامه مذكور است ايراد مينمايم سيد بن طاوس در كتاب اقبال گفته است كه نص حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بر حضرت امير عليه السّلام در روز غدير بامامت از آن واضح‌تر است كه احتياج ببيان داشته باشد و ليكن ذكر ميكنم اسماء جماعتى را كه در اين باب تصانيف كرده‌اند و احاديث اين مطلب را ايراد نموده‌اند از آن جمله مسعود بن ناصر سجستانى است كه از ثقات علماء مخالفان است در كتاب ولايت كه هفده جزو است حديث غدير را از صد و بيست نفر از صحابه روايت كرده است و محمد بن جرير طبرى صاحب تاريخ در كتاب رد على الخرقوصيه به هفتاد و پنج طريق روايت كرده است و أبو القاسم حسكانى بطرق بسيار روايت كرده است و ابن عقده حافظ در كتاب الولاية بصد و پنج طريق روايت كرده است پس تفصيل اين قصه را از مؤلف كتاب النشر و الطى نقل كرده است و او از كتاب معتبره مخالفان روايت كرده است از حذيفة بن اليمان كه گفت حقتعالى فرستاد بر پيغمبرش اين آيه را النَّبِيُّ أَوْلى‌ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهاتُهُمْ وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‌ بِبَعْضٍ فِي كِتابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُهاجِرِينَ‌ يعنى پيغمبر اولى است بمؤمنين از جانهاى ايشان و زنهاى او مادرهاى ايشان است و خويشان رحمى بعضى از ايشان اولى‌اند ببعضى در كتاب خدا از مؤمنان و مهاجران پس صحابه گفتند چيست آن ولايتى كه شما بآن احقيد از ما بجانهاى ما فرمود كه شنيدن و اطاعت كردنست در آنچه خواهيد و نخواهيد ما گفتيم شنيديم و اطاعت كرديم پس حقتعالى اين آيه را فرستاد كه‌ وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثاقَهُ الَّذِي واثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنا وَ أَطَعْنا يعنى ياد كنيد نعمت خدا را بر شما و پيمانى كه محكم كرديم بر شما در وقتى كه گفتيد شنيديم و اطاعت كرديم و اينها در مدينه بود پس بيرون رفتيم بسوى مكه با حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم براى حجة الوداع پس جبرئيل نازل شد و گفت پروردگار سلام ميرساند ترا كه على عليه السّلام را نصب كن كه هادى مردم و پيشواى ايشان باشد حضرت آن قدر گريست كه ريش مباركش تر شد