داخل شود راضى نشد و از واثلة بن اسقع روايت كرده است آنكه حضرت فرمود كه اهل بيت من احقند يعنى سزاوارترند بخلافت و هر چيزى و از ابن عباس روايت كرده است و صاحب جامع الاصول از صحيح ترمدى روايت كرده است كه ام سلمه گفت اين آيه در خانه من نازل شد و من در پيش در نشسته بودم گفتم من از اهل بيت نيستم فرمود كه عاقبت تو بخير است و تو از ازواج رسولى و در آنجا وقت نزول آيه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و على عليه السّلام و فاطمه (ع) و حسن عليه السّلام و حسين عليه السّلام بودند و عبا را بايشان پوشانيد و گفت خداوندا اينها اهل بيت منند دور كن از ايشان رجس را و پاك گردان ايشان را پاك گردانيدنى و در جامع الاصول بروايت ديگر گفته است كه حضرت فرمود اينها اهل بيت و مخصوصان منند پس ام سلمه استدعا كرد كه داخل شود در ايشان حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم قبول نفرمود و فرمود عاقبت تو بخير است و باز از صحيح ترمدى از عمر و بن ابى سلمه بهمين مضمون روايت كرده است و صاحب جامع الاصول و صاحب مشكاة از صحيح مسلم روايت كرده‌اند از عايشه كه روزى حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بيرون آمد و عباى منقش سياهى پوشيده بود و على عليه السّلام و فاطمه عليها سلام و حسن عليه السّلام و حسين عليه السّلام را داخل عبا كرد و اين آيه را خواند و ثعلبى نيز اين حديث را از عايشه روايت كرده است و اين حجر كه متعصب‌ترين علماى ايشان است در كتاب صواعق محرقه گفته است كه اكثر مفسران را اعتقاد آنست كه اين آيه مباركه در شأن على عليه السّلام و فاطمه (ع) و حسن عليه السّلام و حسين عليه السّلام نازل شده است باعتبار آنكه ضمير عنكم جمع مذكر است و در صحيح مسلم و جامع الاصول روايت شده است كه حصين بن سمره از زيد بن ارقم پرسيد كه آيا زنان آن حضرت از اهل بيت اويند زيد گفت نه بخدا سوگند زن مدتى با شوهر ميباشد چون طلاقش گفت بخانه پدرش ميرود و بقوم خود ملحق ميشود بلكه اهل بيت او خويشان اويند كه صدقه بر ايشان حرام است و در جامع الاصول از صحيح ترمدى روايت كرده است كه انس بن مالك گفت چون آيه تطهير در شأن اهل بيت نازل شد تا قريب به شش ماه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم چون بنماز بيرون مى‌آمد بر در خانه فاطمه مى‌ايستاد و ميگفت الصلاة يا اهل بيتى بنماز حاضر شويد اى اهل بيت من پس آيه تطهير را تلاوت مينمود تا آخر آيه و خاصه و عامه بطريق بسيار از ابو سعيد خدرى و انس بن مالك و عايشه و ام سلمه و واثلة بن اسقع و غير ايشان روايت كرده‌اند كه اين آيه مباركه در شأن آل عبا نازل شد پس باخبار متواتره خاصه و عامه ظاهر شد كه اين آيه مخصوص اين پنج نفر است و زنان حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و خويشان آن حضرت داخل نيستند پس آيه دلالت ميكند بر آنكه ايشان از كفر و نفاق و شك و شرك و هر گناهى معصومند