من سوار شده بود و نخواستم تعجيل كنم او را تا بحاجت خود برسد و لذت خود را بيابد و از بخارى و سنن ابى داود و ترمدى و نسائى از حسن بصرى روايت كرده است كه ابو بكر گفت من ديدم حضرت رسول (ص) را بر منبر و حضرت امام حسن عليه السّلام در پهلويش بود و گاهى نگاه ميكرد بر مردم و گاهى بر او و ميگفت اين فرزند سيد و بزرگوار است و شايد خدا بسبب او اصلاح كند ميان دو گروه عظيم از امت من و از صحيح بخارى و ترمدى از انس روايت كرده است كه احدى شبيه‌تر نبود برسول خدا از حسن و حسين.

و احاديث در فضايل ايشان زياده از حد و احصاء است و آنچه گذشت از نزول آيه تطهير و مباهله و غير آنها در فضيلت ايشان كافى است و اكثر آنها صريح است در امامت ايشان خصوصا احاديث محبوب خدا و رسول خدا بودن چه معلوم است كه محبت رسول تابع محبت خدا است و محبت آن حضرت از راه قرابت بشريت نبود چنانكه مكرر بيان شد هرگاه ايشان محبوب خدا و احب اهل بيت بسوى آن حضرت بوده باشند پس بايد كه در قرب نزد حق تعالى و در كمالات از همه امت زياده باشند مگر امير المؤمنين كه بدلايل خارجه افضليت او معلوم شده و در تتمه اين احاديث در بسيارى از روايات مذكور است كه و ابوهما خير منهما يعنى پدر ايشان بهتر است از ايشان پس احق خواهد بود بخلافت امت از جميع خلق خصوصا از آن منافقان كه در زمان ايشان بجبر متصدى خلافت شدند و حضرت ايشان را در مواطن متعدده لعنت كرده بود و ايضا كسى كه دوستى او مستلزم محبت خدا باشد بايد كه محبت و معرفت او از اركان دين باشد و هرگز آلوده بگناهى نگرديده باشد و الا عداوت او از جهت آن معصيت واجب خواهد بود و ايضا كسى كه آن اختصاص بحضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم داشته باشد كه فرمايد كه او از من است و من از اويم و تشبيه كرده باشد او را باسباط بنى اسرائيل كه انبياء و اوصياى انبياء بوده‌اند احق است بامامت از ديگران و همچنين بهترين جوانان اهل بهشت بودن دليل است بر فضل ايشان بر همه عالميان الا ما اخرجه الدليل زيرا كه باتفاق اهل بهشت همه جوانانند و پير در بهشت نميباشد و اگر مراد جمعى باشند كه جوان از دنيا رفته باشند آن خطا است زيرا كه ايشان در سن كهولت و شيخوخيت شهيد شده‌اند با آنكه باز مدعاى ما ثابت ميشود زيرا كه بسيارى از پيغمبران مانند حضرت يحيى عليه السّلام جوان از دنيا رفته است هرگاه افضل باشند از ايشان البته معصوم و مقتدا و پيشواى خلق خواهند بود و اگر گويند چون ايشان در سن جوانى بودند فرمود كه ايشان بهترند از جمعى از اهل بهشت كه در سن جوانى باشند اين نيز بى‌وجه است زيرا كه ايشان در آن وقت در سن طفوليت بودند نه در سن شباب و بر تقدير تسليم باز مطلب ما ثابت است زيرا كه هرگاه ايشان در سن شباب بهتر