اسم الکتاب : فرهنگ قرآن المؤلف : امامی، عبدالنبی الجزء : 1 صفحة : 698
تاریکی
آنها را پوشانیده است: «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ. ضاحِکَةٌ
مُسْتَبْشِرَةٌ. وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْها غَبَرَةٌ. تَرْهَقُها
قَتَرَةٌ. أُولئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ.» [1] 5. و آن روز (که
قیامت است)، چهرههایی از فرط نعمت، شاداب و نورانی است، و صاحبان آن
چهرهها از تلاشی که داشتهاند، راضیاند، و آنان در بهشتهای عالیای که
هیچ سخن لغوی را در آن نمیشنوی، جای دارند. در آن بهشتها، چشمهسارها
جاری است. تختهای بلندی در آن قرار دارد، و در آنها قدحهایی نهادهاند، و
متکاهایی را مرتب نموده و فرشهایی را گسترانیدهاند: «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ
ناعِمَةٌ لِسَعْیِها راضِیَةٌ فِی جَنَّةٍ عالِیَةٍ لا تَسْمَعُ فِیها
لاغِیَةً فِیها عَیْنٌ جارِیَةٌ فِیها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ وَ أَکْوابٌ
مَوْضُوعَةٌ وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ وَ زَرابِیُّ مَبْثُوثَةٌ.» [2]کلمات قصار پیرامون خشوع
در غرر الحکم و درر الکلم، در «باب خشوع» سخنانی به اقتصار، از مولی
الموحدین امیر المؤمنین، علی علیه السّلام، بیان شده است که در اینجا به
نقل پارهای از آن کلمات میپردازیم: 1. «کلّ شیء خاشع للّه.»: هر چیزی برای خدا خشوعکننده است. 2. «من خشع قلبه خشعت جوارحه.»: هرکه در دلش خاشع شد و در برابر خدای با عظمت، فروتن گردید، اعضای بدن او خاشع خواهند گردید. 3.
«إذا أنت هدیت لقصدک، فکن أخشع ما تکون لربّک.»: هرگاه تو به مقصود خود
رسیدی و به انگیزهات هدایت شدی، پس (به شکرانه رسیدن به هدف) برای
پروردگارت در خاشعترین حالات باش. 4. «نعم عون الدّعاء الخشوع.»: چه خوب یار دعا است، خشوع و فروتنی در برابر حق. پروردگارا! بزرگی و کبریایی سزاوار توست، و ذلّت و خشوع در پیشگاه با عظمت