در آیه 62 سوره انفال، خدای متعال به پیامبر برای رفع دغدغه خاطر آن حضرت مبنی بر احتمال نیرنگ و فریبکاری دشمن در پیشنهاد پیمان صلح، می‌فرماید:
خدا برای تو کافی است (و هیچ‌گونه تردید و دودلی به خود راه نده) و برای تقویت روحیه آن حضرت کافی بودن خدا را در گذشته بیان می‌کند که: او با یاری خود به وسیله مؤمنان صادق تو را تأیید نمود، و می‌فرماید: اگر (آن دشمنان) بخواهند با (پیشنهاد صلح) تو را فریب بدهند، پس (نگران مباش که) البتّه، خدا تو را کافی است:
«وَ إِنْ یُرِیدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ.» او (خدای تعالی) کسی است که به یاری خود و به وسیله مؤمنین پاک‌باخته و صادق تو را تقویت نموده است: «هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ.»

در آیه 64 سوره انفال خدای تعالی برای تأکید در تقویت روحیه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم خطاب به آن حضرت می‌فرماید: ای پیامبر عظیم‌الشان! خدای تعالی و آن مؤمنان پاک‌باخته و صادق تو را کفایت می‌کند: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَسْبُکَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ.»