در غرر الحکم و درر الکلم در «باب التسلیم» سخنانی به اختصار از مولای موحدان، امیر مؤمنان، علی علیه السّلام، بیان شده است که تنها در اینجا به نقل برخی از آنها می‌پردازیم.
1. «التّسلیم، ان لا تتّهم.»: تسلیم و منقاد بودن آن است که خدا را به هیچ وجه ظلم و بی عدالتی متهم نسازی.
2. «فی التّسلیم، إیمان.»: تسلیم و راضی بودن به قضا و قدر الهی، ایمان است.
3. «سنّة الأبرار، حسن الاستسلام.»: شیوه نیکوکاران، نیکویی طاعت و فرمان‌پذیری است.
4. «غایة التّسلیم، الفوز بدار النّعیم.»: غرض و عاقبت تسلیم و منقاد بودن، دست‌یابی به نعمتگاه بهشت است.
5. «لا إیمان أفضل من الاستسلام. ایمانی برتر از طاعت و سرسپردگی نیست.
6. «من سالم اللّه، سلم.»: هرکه با خدا از در آشتی درآید، سالم خواهد ماند.
7. «أصل الإیمان، حسن التّسلیم لأمر اللّه.»: ریشه ایمان، نیکو تسلیم بودن برای امر خدا است.
8. «إن أسلمت نفسک اللّه، سلمت نفسک.»: اگر خویش را تسلیم فرمان خدا کنی، نفست سالم ماند.
9. «سالم اللّه، تسلم اخراک»: با خدا آشتی نما؛ یعنی فرمان‌بردار او باش، تا آخرت تو سالم ماند.
10. «سلّموا لامر اللّه، و لامر ولیّه؛ فإنّکم لن تضلّوا مع التّسلیم.»: تسلیم فرمان خدا و فرمان ولی از جانب او باشید؛ زیرا با چنین تسلیمی هرگز گمراه نخواهید شد.
11. «هدی من سلّم مقادته إلی اللّه و رسوله و ولیّ امره.»: کسی که مهار خود را به خدا، رسولش و ولّی امر او؛ (امامی که خداوند او را متولی امور خلق نموده است) وانهاده (تا هرجا که آنان بخواهند او را ببرند)، هدایت یافته است.
12. «إنّک إن سالمت اللّه، سلمت و فزت.»: به راستی، اگر تو با خدا از در آشتی درآیی، سالم مانده و رستگار می‌شوی.