اخاء در این معنا و مفهوم، برادری منافقان است که با گفتار دروغین خود است به برادران کافرشان: «أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ.» [1] به آنان می‌گویند: اگر از شهر و دیارتان خارج شدید، ما هم با شما هستیم:
«لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ»، [2] و درباره (مخالفت با) شما از احدی فرمان نمی‌بریم: «وَ لا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَداً أَبَداً»، [3] و اگر شما به جنگ (با مسلمانان) پرداختید، مطمئن باشید که ما شما را یاری می‌کنیم: «وَ إِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکُمْ»، [4] و خداوند سبحان گواهی می‌دهد که آن منافقان به‌طور حتم دروغ می‌گویند: «وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ.» [5]

در این قسمت، ابتدا آیات مکّی، و بعد از آن، آیات مدنی را به ترتیب نزول آن تنظیم نموده و پس از آن، درباره اخاء براساس ترتیب نزول آن آیات، تدبّر می‌نماییم.

1. إِنَّ هذا أَخِی لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِیَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَکْفِلْنِیها وَ عَزَّنِی فِی الْخِطابِ. [6]
2. قالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَ لِأَخِی وَ أَدْخِلْنا فِی رَحْمَتِکَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. [7]
3. وَ إِخْوانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الغَیِّ ثُمَّ لا یُقْصِرُونَ. [8]
4. وَ إِخْوانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فِی الغَیِّ ثُمَّ لا یُقْصِرُونَ. [9]
5. وَ أَخِی هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً فَأَرْسِلْهُ مَعِی رِدْءاً یُصَدِّقُنِی إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ. [10]