أَسْتَوْدِعُكَ اَللَّهَ وَ أَسْتَرْعِيكَ وَ أَقْرَأُ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمَ آمَنّٰا بِاللّٰهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِكِتَابِهِ وَ بِمَا جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ اَللَّهُمَّ فَاكْتُبْنٰا مَعَ اَلشّٰاهِدِينَ اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ اَلْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِي قَبْرَ اِبْنِ أَخِي رَسُولِكَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اُرْزُقْنِي زِيَارَتَهُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي وَ اُحْشُرْنِي مَعَهُ وَ مَعَ آبَائِهِ فِي اَلْجِنَانِ وَ عَرِّفْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ رَسُولِكَ وَ أَوْلِيَائِكَ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَفَّنِي عَلَى اَلْإِيمَانِ بِكَ وَ اَلتَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَ اَلْوِلاَيَةِ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ اَلْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ وَ اَلْبَرَاءَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ فَإِنِّي قَدْ رَضِيتُ يَا رَبِّي بِذَلِكَ وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پس دعا كن از براى خود و از براى پدر و مادر و مؤمنين و مسلمين و اختيار كن از دعاها هر دعايى كه مى‌خواهى مؤلف گويد كه روايت شده (در خبرى از حضرت سيد سجاد عليه السلام آنچه حاصلش آن است كه فرمودند: خدا رحمت كند عباس را كه ايثار كرد بر خود برادر خود را و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا آنكه در يارى او دو دستش را قطع كردند و حق تعالى در عوض دو دست او دو بال به او عنايت فرمود كه با آن دو بال با فرشتگان در بهشت مانند جعفر بن ابى طالب پرواز مى‌كند و از براى عباس عليه السلام در نزد خداوند منزلتى است در روز قيامت كه مغبوط جميع شهدا است و جميع شهدا را آرزوى مقام او است) و نقل شده كه حضرت عباس عليه السلام در وقت شهادت سى و چهار ساله بود و آنكه ام البنين مادر عباس عليه السلام در ماتم او و برادران اعيانى او بيرون مدينه در بقيع مى‌شد و در ماتم ايشان چنان ندبه و گريه مى‌كرد كه هر كه از آنجا مى‌گذشت گريان مى‌گشت گريستن دوستان عجبى نيست مروان بن الحكم كه بزرگتر دشمنى بود خاندان نبوت را چون بر ام البنين عبور مى‌كرد از اثر گريۀ او گريه مى‌كرد و اين اشعار از ام البنين در مرثيه حضرت ابو الفضل عليه السلام و ديگر پسرانش نقل شده يَا مَنْ رَأَى اَلْعَبَّاسَ كَرَّ عَلَى جَمَاهِيرِ اَلنَّقَدِ وَ وَرَاهُ مِنْ أَبْنَاءِ حَيْدَرَ كُلُّ لَيْثٍ ذِي لَبَدٍ
أُنْبِئْتُ أَنَّ اِبْنِي أُصِيبَ بِرَأْسِهِ مَقْطُوعَ يَدٍ وَيْلِي عَلَى شِبْلِي أَمَالَ بِرَأْسِهِ ضَرْبُ اَلْعَمَدِ
لَوْ كَانَ سَيْفُكَ فِي يَدِيْكَ لَمَا دَنَا مِنْهُ أَحَدٌ
وَ لَهَا أَيْضاً لاَ تَدْعُوِنِّي وَيْكِ أُمَّ اَلْبَنِينَ
تَنَازَعَ اَلْخِرْصَانُ أَشْلاَءَهُمْ فَكُلُّهُمْ أَمْسَى صَرِيعاً طَعِينَ يَا لَيْتَ شِعْرِي أَ كَمَا أَخْبَرُوا
بِأَنَّ عَبَّاساً قَطِيعُ اَلْيَمِينِ

مطلب سوم
در زيارات مخصوصۀ حضرت ابى عبد الله الحسين عليه السلام است

و آن چند زيارت است

اول زيارت
اول رجب و نيمه آن و نيمه شعبان است

(از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه: هر كه زيارت كند امام حسين عليه السلام را در روز اول ماه رجب البته حق تعالى بيامرزد او را) (و از ابن ابى نصر منقول است كه: از حضرت امام رضا عليه السلام سؤال كرد كه در كدام وقت بهتر است كه زيارت كنيم امام حسين عليه السلام را فرمود كه در نصف رجب و نصف شعبان) شيخ مفيد و سيد بن طاوس ذكر كرده‌اند كه اين زيارت كه ذكر مى‌شود براى روز اول رجب و شب نيمه شعبان است و لكن شهيد علاوه كرده بر آن شب اول رجب و شب و روز نيمه رجب و روز نيمه شعبان را پس بحسب فرموده ايشان اين زيارت براى شش وقت است و كيفيت آن زيارت اين است هر گاه خواستى زيارت كنى ابا عبد الله الحسين عليه السلام را در اين اوقات غسل كن و پاكيزه‌ترين جامه‌هاى خود را بپوش و بايست بر در قبه مطهره آن حضرت رو به قبله و سلام كن بر جناب رسول خدا صلى الله عليه و آله و بر امير المؤمنين و بر حضرت فاطمه و بر امام حسن و امام حسين و بر باقى امامان صلوات الله عليهم أجمعين و بعد از اين بيايد در اذن دخول زيارت عرفه كيفيت سلام كردن بر اين بزرگواران [142]: پس داخل شو و بايست نزد ضريح مقدس و صد مرتبه بگو

اَللَّهُ أَكْبَرُ پس بگو

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ خَاتَمِ اَلنَّبِيِّينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ سَيِّدِ اَلْمُرْسَلِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ سَيِّدِ اَلْوَصِيِّينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا اِبْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ اَلْعَالَمِينَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اَللَّهِ وَ اِبْنَ وَلِيِّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اَللَّهِ وَ اِبْنَ صَفِيِّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اَللَّهِ وَ اِبْنَ حُجَّتِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اَللَّهِ وَ اِبْنَ حَبِيبِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَفِيرَ اَللَّهِ وَ اِبْنَ سَفِيرِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَازِنَ اَلْكِتَابِ اَلْمَسْطُورِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ اَلتَّوْرَاةِ وَ اَلْإِنْجِيلِ وَ اَلزَّبُورِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ