بكن و در بالاى سر بهتر است و چون فارغ شوى نماز كن آنچه خواهى و اما اين دو ركعت نماز زيارت ناچار است نزد هر قبرى كه زيارت كنند (: و ابن قولويه از حضرت باقر عليه السلام روايت كرده كه به شخصى فرمود اى فلان چه مانع است ترا كه هرگاه حاجتى براى تو روى دهد بروى نزد قبر حسين صلوات الله عليه و چهار ركعت نماز گزارى نزد او پس حاجت خود را بطلبى بدرستى كه نماز فريضه نزد آن حضرت معادل است با حج و نماز نافله معادل است با عمره )

سيزدهم بدان كه عمدۀ اعمال در روضۀ مطهرۀ امام حسين عليه السلام دعا است

زيرا كه اجابت دعا در تحت آن قبه ساميه يكى از چيزهايى است كه در عوض شهادت حق تعالى به آن حضرت لطف فرموده و زائر بايد آن را غنيمت دانسته در تضرع و انابه و توبه و عرض حاجات كوتاهى نكند و در طى زيارات آن حضرت ادعيۀ بسيارى با مضامين عاليه وارد شده و اگر بناى اختصار نبود من چند دعايى در اينجا ذكر مى‌كردم و بهتر آن است كه از دعاهاى صحيفه كامله آنچه تواند بخواند كه بهترين دعاها است و ما در اواخر اين باب بعد از زيارات جامعه دعايى نقل كنيم كه در همه حرمهاى شريفه خوانده شود و بدان كه و بجهت آنكه اين محل را خالى نگذاريم اين دعاى مختصر را كه در ضمن يكى از زيارات نقل شده ذكر مى‌كنيم: و آن دعا اين است كه مى‌گويى در آن حرم شريف در حالى كه دستها را بسوى آسمان بلند كرده باشى

اَللَّهُمَّ قَدْ تَرَى مَكَانِي وَ تَسْمَعُ كَلاَمِي وَ تَرَى مَقَامِي [مَكَانِي] وَ تَضَرُّعِي وَ مَلاَذِي بِقَبْرِ حُجَّتِكَ وَ اِبْنِ نَبِيِّكَ وَ قَدْ عَلِمْتَ يَا سَيِّدِي حَوَائِجِي وَ لاَ يَخْفَى عَلَيْكَ حَالِي وَ قَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِابْنِ رَسُولِكَ وَ حُجَّتِكَ وَ أَمِينِكَ وَ قَدْ أَتَيْتُكَ مُتَقَرِّباً بِهِ إِلَيْكَ وَ إِلَى رَسُولِكَ فَاجْعَلْنِي بِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مِنَ اَلْمُقَرَّبِينَ وَ أَعْطِنِي بِزِيَارَتِي أَمَلِي وَ هَبْ لِي مُنَايَ وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِشَهْوَتِي [بِسُؤْلِي] وَ رَغْبَتِي وَ اِقْضِ لِي حَوَائِجِي وَ لاَ تَرُدَّنِي خَائِباً وَ لاَ تَقْطَعْ رَجَائِي وَ لاَ تُخَيِّبْ دُعَائِي وَ عَرِّفْنِي اَلْإِجَابَةَ فِي جَمِيعِ مَا دَعَوْتُكَ مِنْ أَمْرِ اَلدِّينِ وَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ اِجْعَلْنِي مِنْ عِبَادِكَ اَلَّذِينَ صَرَفْتَ عَنْهُمُ اَلْبَلاَيَا وَ اَلْأَمْرَاضَ وَ اَلْفِتَنَ وَ اَلْأَعْرَاضَ مِنَ اَلَّذِينَ تُحْيِيهِمْ فِي عَافِيَةٍ وَ تُمِيتُهُمْ فِي عَافِيَةٍ وَ تُدْخِلُهُمُ اَلْجَنَّةَ فِي عَافِيَةٍ وَ تُجِيرُهُمْ مِنَ اَلنَّارِ فِي عَافِيَةٍ وَ وَفِّقْ لِي بِمَنٍّ مِنْكَ صَلاَحَ مَا أُؤَمِّلُ فِي نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ إِخْوَانِي وَ مَالِي وَ جَمِيعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ

چهاردهم [صلوات فرستادن بر آن حضرت است]

از جمله