نِعْمَتَكَ وَ لاَ تُغَيِّرْ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ وَ عَافِيَةٍ وَ زِدْنَا مِنْ فَضْلِكَ إِنّٰا إِلَيْكَ رٰاغِبُونَ آنگاه از منزل خود بيرون برو با حال خشوع و بسيار بگو

لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ و ثناى خداوند و صلوات بر پيغمبر و آل او صلوات الله عليهم بفرست و راه بيفت به آرامى و وقار (و روايت شده كه: حق تعالى خلق مى‌كند از عرق زوار قبر امام حسين عليه السلام از هر عرقى هفتاد هزار ملك كه تسبيح مى‌كنند خداى تعالى را و استغفار مى‌كنند براى او و براى زوار امام حسين عليه السلام تا آنكه روز قيامت برپا شود )

دوم [زيارت كن آن حضرت را محزون و غمناك و ژوليده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه]

(از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه: چون به زيارت امام حسين عليه السلام بروى زيارت كن آن حضرت را محزون و غمناك و ژوليده مو و غبار آلوده و گرسنه و تشنه كه آن حضرت با اين احوال شهيد شده است و حاجات خود را طلب نما و برگرد و آن را وطن خود قرار مده)

سوم آنكه
در سفر زيارت آن حضرت توشه را از چيزهاى لذيذ مانند بريانى و حلواها قرار ندهد

و خوراك خود را نان با لبن يعنى شير يا ماست قرار دهد (از حضرت صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: شنيده‌ام كه جماعتى به زيارت امام حسين عليه السلام مى‌روند و با خود سفره‌ها برمى‌دارند كه در آنها بزغاله‌هاى بريان و حلواها هست و اگر به زيارت قبر پدران يا دوستان خود بروند اينها را با خود برنمى‌دارند) (و در حديث معتبر ديگر منقول است كه: آن حضرت به مفضل بن عمر فرمود كه زيارت كنيد امام حسين عليه السلام را بهتر از آن است كه زيارت نكنيد و زيارت نكنيد بهتر از آن است كه زيارت كنيد مفضل گفت پشت مرا شكستى فرمود كه و الله اگر به زيارت قبر پدران خود برويد اندوهگين و غمناك مى‌رويد و به زيارت آن حضرت كه مى‌رويد سفره‌ها با خود برمى‌داريد بلكه مى‌بايد ژوليده مو و گرد آلود برويد) مؤلف گويد پس چقدر شايسته است براى اغنيا و تجار كه ملاحظه اين مطلب را در اين سفر بنمايند و هرگاه در بلادى كه در بين راه ايشان است تا كربلا بعض دوستانشان كه ايشان را دعوت و ميهمانى مى‌كنند و در زمان حركت از منزلشان سفره و ناهارخوريهاى آنها را از مطبوخات لذيذه و مرغ بريان و ساير بريانيها مملو مى‌كنند قبول نكنند و بگويند كه ما مسافر كربلا هستيم و شايسته نيست براى ما تغذى به اين نحو غذاها (شيخ كلينى رحمة الله عليه روايت كرده كه: بعد از شهادت امام حسين عليه السلام زوجه كلبيه آن حضرت اقامه ماتم نمود براى آن حضرت و گريست و گريستند ساير زنها و خدمتكاران تا حدى كه اشكهاى آنها خشك شد و ديگر اشكشان نيامد پس از يك جايى براى آن مخدره هديه فرستادند جونى كه معنى آن را مرغ قطا گفته‌اند براى آنكه از خوردن آن قوتى بگيرند در گريستن بر امام حسين عليه السلام چون آن محترمه آن را ديد پرسيد اين چيست