رسيد شتر را خوابانيد و در را كوبيد ابراهيم گفت كيست گفت علي بن يقطينم ابراهيم گفت علي بن يقطين بر در خانه من چه مى‌كند فرمود بيرون بيا كه امر من عظيم است و قسم داد كه او را اذن دخول دهد چون داخل شد گفت اى ابراهيم آقا و مولى ابا فرمود كه عمل مرا قبول نمايد مگر آنكه تو از من بگذرى گفت غفر الله لك پس علي بن يقطين صورت خود را بر خاك گذاشت و ابراهيم را قسم داد كه پا روى صورت من گذار و صورت مرا زير پاى خود بمال ابراهيم امتناع نمود على او را قسم داد كه چنين كند پس ابراهيم پا به صورت علي بن يقطين گذاشت و رخ او را زير پاى خود بماليد و على مى‌گفت

اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ بار الها تو شاهد باش پس بيرون آمد و سوار شد و همان شب به مدينه برگشت و شتر را بر در خانه حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام خوابانيد آن وقت حضرت او را اذن داد بر آن جناب وارد شد و حضرت از او قبول فرمود) از ملاحظه اين خبر معلوم مى‌شود كه حقوق اخوان به چه اندازه است

دهم
بوسيدن عتبه عاليه و آستانه مباركه است

و شيخ شهيد رحمة الله عليه فرموده كه اگر زيارت كننده سجده كند و نيت كند كه از براى خدا سجده مى‌كنم به شكر اينكه مرا به اين مكان رسانيده بهتر خواهد بود

يازدهم مقدم
داشتن پاى راست در وقت داخل شدن

و مقدم داشتن پاى چپ در وقت بيرون آمدن مانند مساجد

دوازدهم رفتن به نزد ضريح مطهر به نحوى كه خود را بتواند به آن بچسباند

و توهم آنكه دور ايستادن ادب است وهم است زيرا كه وارد شده تكيه كردن بر ضريح و بوسيدن آن

سيزدهم در وقت زيارت
پشت به قبله و رو به قبر منور ايستادن

و ظاهرا اين ادب مختص به معصوم است و چون از خواندن زيارت فارغ شد گونه راست را به ضريح بگذارد و به حال تضرع دعا كند پس گونه چپ را بگذارد و بخواند خدا را به حق صاحب قبر كه او را از اهل شفاعت آن بزرگوار قرار دهد و مبالغه كند در دعا و الحاح پس برود به سمت سر مطهر و رو به قبله بايستد و دعا كند

چهاردهم ايستادن در وقت خواندن زيارت اگر
عذرى ندارد

از ضعف و درد كمر و درد پا و غيرها

پانزدهم گفتن تكبير در نزد ديدن قبر مطهر
پيش از شروع در خواندن زيارت

(و در خبرى است كه: هر كه تكبير بگويد پيش روى امام عليه السلام و بگويد

لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِيكَ لَهُ نوشته شود براى او رضوان الله الاكبر

شانزدهم خواندن
زيارات مأثوره وارده از سادات أنام عليهم السلام

و ترك خواندن زيارتهاى مخترعه كه بعض بيخردان از عوام آنها را با بعضى از زيارات تلفيق كرده و نادانان را به آن مشغول ساخته (شيخ كلينى رحمة الله عليه روايت كرده از عبد الرحيم قصير كه گفت: وارد شدم بر حضرت صادق عليه السلام و گفتم فدايت شوم