كه آنها تشرين الآخر و نيسان و حزيران و ايلولند و هفت ديگر غير شباط را سى و يك مى‌گيرند و شباط را در سه سال متوالى بيست و هشت مى‌گيرند و در سال چهارم كه سال كبيسه ايشان است بيست و نه مى‌گيرند و سال ايشان سيصد و شصت و پنج روز و ربعى است و تشرين الاول كه اول سال ايشان است در اين سالها موافق نوزده درجه ميزان است و تفصيلش در كتاب بحار الانوار مذكور است و چون اين ماهها در احاديث مذكور شده است مجملى در اينجا ايراد نموديم انتهى

باب سوم در زيارات است

و مشتمل است بر يك مقدمه و چند فصل و يك خاتمه

مقدمه در آداب سفر است

[روزه]

چون اراده سفر كنى سزاوار آن است كه روزه بدارى روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و اختيار نمايى روز شنبه را يا روز سه‌شنبه را يا روز پنجشنبه را و اجتناب كن از سفر كردن در روز دوشنبه و چهارشنبه و پيش از ظهر روز جمعه و از سفر كردن در اين ايام كه در اين نظم واقع شده هفت روزى نحس باشد در مهى
سفر مكن در محاق شهر و در حالى كه قمر در برج عقرب باشد و اگر ضرورتى حاصل شود براى سفر كردن در اين اوقات دعاهاى سفر را بخوان و تصدق كن و هر وقت كه خواهى به سفر رو

[صدقه]

[121](و روايت شده كه: مردى از اصحاب حضرت امام محمد باقر عليه السلام اراده سفرى كرد خدمت آن حضرت رسيد تا وداع كند با آن جناب حضرت به او فرمود كه پدرم علي بن الحسين عليه السلام هرگاه اراده مى‌نمود كه بيرون رود بسوى بعض املاك خود مى‌خريد سلامتى خود را از خدا به آنچه آسان بود براى او يعنى به دادن صدقه به هر چه كه ممكن بود و اين در وقتى بود كه پاى خود را در ركاب مى‌گذاشت و چون بسلامت از سفر مراجعت مى‌كرد شكر مى‌كرد خدا را و تصدق مى‌داد به آنچه كه ممكن بود آن مرد وداع كرد و رفت و بجا نياورد آنچه را كه آن حضرت فرموده بود پس هلاك شد در راه اين خبر به امام محمد باقر عليه السلام رسيد فرمود اين مرد پند داده شد اگر مى‌پذيرفت)

[غسل و دو ركعت نماز و دعاى اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ اَلْيَوْمَ نَفْسِي]

و سزاوار است كه پيش از متوجه شدن غسل بكنى پس جمع مى‌كنى اهل خود را نزد خود و دو ركعت نماز مى‌گزارى و از خدا خير خود را سؤال مى‌نمايى و آية الكرسي مى‌خوانى و حمد و ثناى الهى بجا مى‌آورى و صلوات بر حضرت رسول و آل او صلوات الله عليهم مى‌فرستى: و مى‌گويى

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ اَلْيَوْمَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وُلْدِي وَ مَنْ كَانَ مِنِّي بِسَبِيلٍ اَلشَّاهِدَ مِنْهُمْ وَ اَلْغَائِبَ اَللَّهُمَّ اِحْفَظْنَا بِحِفْظِ اَلْإِيمَانِ وَ اِحْفَظْ