اَللَّهُمَّ اِجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ بِالشُّكْرِ وَ اَلْقَبُولِ عَلَى مَا تَرْضَاهُ وَ يَرْضَاهُ اَلرَّسُولُ مُحْكَمَةً فُرُوعُهُ بِالْأُصُولِ بِحَقِّ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّاهِرِينَ وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ مؤلف گويد كه در تقديم و تأخير دعاها و عبادات هر يك در كتب دعوات مختلف ذكر كردهاند چون روايتش را معتبر نمىدانم متعرض ذكر آنها نشدم و دعاى روز بيست و هفتم را كفعمى در روز بيست و نهم ذكر كرده است و موافق مذهب شيعه در روز بيست و سوم خواندن دور نيست كه انسب باشد انتهى
فصل چهارم در اعمال ماه شوال است
شب اول
از جمله ليالى شريفه است و در فضيلت و ثواب عبادت و احياى آن احاديث بسيار وارد شده و روايت شده است كه آن شب كمتر از شب قدر نيست و از براى آن چند عمل است
اول غسل است
در وقتى كه غروب كرد آفتاب
دوم احيا آن شب به نماز و دعا و استغفار
و سؤال از حق تعالى و بيتوته در مسجد
سوم آنكه بخواند در عقب نماز مغرب و عشا و نماز صبح و عقب نماز عيد: [اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ]
چهارم آنكه چون نماز مغرب و نافله آن را خواند دستها را بسوى آسمان بلند كند و بگويد: [يَا ذَا اَلْمَنِّ وَ اَلطَّوْلِ]
يَا ذَا اَلْمَنِّ وَ اَلطَّوْلِ يَا ذَا اَلْجُودِ يَا مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ وَ نَاصِرَهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اِغْفِرْ لِي كُلَّ ذَنْبٍ أَحْصَيْتَهُ وَ هُوَ عِنْدَكَ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ پس به سجده برود و صد مرتبه در سجده بگويد
أَتُوبُ إِلَى اَللَّهِ پس هر حاجت كه دارد از حق تعالى بخواهد كه إن شاء الله تعالى بر آورده خواهد شد و در روايت شيخ است كه: بعد از نماز مغرب به سجده رود و بگويد