وَ بِاسْمِكَ اَلْأَعْظَمِ اَلْأَعْظَمِ اَلْأَعْظَمِ وَ ذِكْرِكَ اَلْأَعْلَى اَلْأَعْلَى اَلْأَعْلَى وَ بِكَلِمَاتِكَ اَلتَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ پس بخوان هر دعايى كه خواستى) و مستحب است غسل در اين شب و گذشت در شب نيمه نمازى كه در اين شب نيز خوانده مى‌شود

دوم زيارت
حضرت امير المؤمنين عليه السلام

كه افضل اعمال اين شب است و از براى آن حضرت در اين شب سه زيارت است كه در باب زيارات به آن اشاره خواهد شد إن شاء الله [28]و بدان كه ابو عبد الله محمد بن بطوطه كه يكى از علماى اهل سنت است و در ششصد سال پيش از اين زمان بوده در سفرنامه خود كه معروف است برحله ابن بطوطه در بيان ورود خود از مكه معظمه به نجف اشرف ذكر كرده روضه و قبر مبارك مولايمان امير المؤمنين عليه السلام را و گفته اهل اين شهر تمامى رافضى هستند و از براى اين روضه مباركه كراماتى ظاهر شده از جمله آنكه در شب بيست و هفتم ماه رجب كه نام آن شب نزد اهل آنجا ليلة المحيا است مى‌آورند از عراقين و خراسان و بلاد فارس و روم هر شل و مفلوج و زمين گيرى كه هست و جمع مى‌شود از آنها قريب سى چهل نفر در آنجا پس بعد از عشا مى‌آورند اين مبتلايان را نزد ضريح مقدس و مردم جمع مى‌شوند و منتظرند خوب شدن و برخاستن آنها را و اين جماعت مردم بعضى نماز مى‌خوانند و بعضى ذكر مى‌گويند و بعضى قرآن تلاوت مى‌كنند و بعضى تماشاى روضه مى‌كنند تا آنكه بگذرد نصف يا دو ثلث از شب آن وقت جميع اين مبتلايان و زمين گيران كه حركت نمى‌توانستند بكنند برمى‌خيزند در حالى كه صحيح و تندرست مى‌باشند و علتى در آنها نيست و مى‌گويند

لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللّٰهِ علي و لي الله و اين امرى است مشهور و مستفيض و من خودم آن شب را در آنجا درك نكردم لكن از مردمان ثقه كه اعتماد بر قول آنها بود شنيدم و هم ديدم در مدرسه‌اى كه مهمانخانه آن حضرت است سه نفر زمينگير كه قادر بر حركت نبودند يكى از اهل روم و ديگرى از اهل اصفهان و سومى از اهل خراسان بود از آنها پرسيدم چگونه شما خوب نشده‌ايد و اينجا مانده‌ايد گفتند ما به شب بيست و هفتم نرسيديم و همين جا مانده‌ايم تا شب بيست و هفتم آينده كه شفا بگيريم و از براى اين شب مردم زياد از شهرها جمع مى‌شوند و بازار بزرگى اقامه مى‌شود تا مدت ده روز. فقير گويد مبادا استبعاد كنى اين مطلب را همانا معجزات و كراماتى كه از اين مشاهد مشرفه بروز كرده و به تواتر رسيده زياده از آن است كه احصا شود و در ماه شوال گذشته سنه هزار و سيصد و چهل و سه در حرم مطهر حضرت ثامن الائمة الهداة و ضامن الامة العصاة مولانا أبو الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليهما سه نفر زن كه هر كدام به سبب مرض فلج و نحو آن