بنابراين امور مردم از نظر حقوق بايد نزد تو مساوى باشد، چرا كه هيچ‌گاه جور و ستم جانشين عدالت نخواهد شد، از آنچه براى خود نمى‌پسندى اجتناب كن و نفس خويش را در برابر آنچه خداوند بر تو واجب ساخته به اميد ثوابش و همچنين از ترس كيفرش به خضوع و تسليم وادار!

و بدان كه دنيا سراى آزمايش است كه هركس ساعتى در آن فراغت يابد و دست از كار بكشد، همين ساعت بيكارى موجب حسرت و پشيمانى او در قيامت خواهد شد، و بدان كه هيچ چيز تو را از حق بى نياز نخواهد ساخت.

از جمله حقوقى كه بر تو فرض و واجب است كنترل هوسهاى خويش، مواظبت رعايا و رسيدگى توأم با تلاش به كارهاى آنهاست. در اين راه آنچه از منافع عايد تو مى‌شود، براى تو از مشكلات و ناراحتيهايى كه متحمّل مى‌گردى، به مراتب سودمندتر است، والسلام.

نامه 60

به فرمانداران و بخشداران شهرهايى كه لشكر از آنها عبور مى‌كند

فرمانى است از ناحيه بنده خدا على اميرمؤمنان به تمام كارگزاران خراج و فرمانداران شهرستانهايى كه سپاه از منطقه آنها گذر مى‌كند.

امّا بعد! من سپاهيانى را براى نبرد بسيج كردم كه با خواست خدا از آباديهاى شما مى‌گذرند و آنها را به آنچه خداوند بر آنها واجب كرده، توصيه نموده‌ام. به آنان گفته‌ام كه از آزار مردم و ايجاد ناراحتيها و مشكلات خوددارى كنند و من بدين وسيله در برابر شما و كسانى كه در پناه شما هستند از مشكلاتى كه سپاهيان به وجود مى‌آورند از خود رفع مسؤوليّت مى‌كنم، (كه آنها حقّ رساندن هيچ گونه زيان را به كسى ندارند) جز اين كه آنها سخت گرسنه شوند و راهى براى سير كردن خود نيابند.

بنابراين اگر كسى از آنها، چيزى را از روى ستم از افراد گرفت، وظيفه داريد او را در برابر عملش كيفر كنيد. (و شما را نيز توصيه مى‌كنم كه) جلوى زيانهاى اشرار و بى خردان منطقه خود را نسبت به سپاهيان بگيريد، و جز در آن موارد كه استثنا كردم متعرّض آنان نشويد. من خود پشت سر سپاه در حركتم. شكايات خود را پيش من آوريد، در آن مواردى كه آنها بر شما چيره شده‌اند و شما قدرت دفع آن را جز با كمك خداوند و من نداريد به من مراجعه كنيد، كه من به كمك خداوند آن را تغيير مى‌دهم و دگرگون مى‌سازم، إن شاءاللّه.