اسم الکتاب : نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 695
بر تو واجب است كه همواره به ياد حكومتهاى عادلانِ پيش از خود باشى، همچنين
توجّه خود را بر روشهاى خوب يا اثرى كه از پيامبرمان صلى الله عليه و آله و سلم
رسيده و يا فريضهاى كه در كتاب خداوند آمده معطوف دار، به خطوطى از حكومت كه در
روش من مشاهده كردهاى، اقتدا كن و براى پيروى از اين عهد نامه كه با آن حجّت خود
را بر تو تمام ساختهام، تلاش و كوشش نما! كه اگر نفس سركش بر تو چيره شود؛ عذرى
نزد من نداشته باشى. من از خداوند بزرگ با آن رحمت وسيع و قدرت عظيمش بر انجام
تمام خواسته ها، مسألت دارم كه، من و تو را موفّق دارد تا رضاى او را جلب نماييم و
كارى كنيم كه نزد او و خلقش معذور باشيم، همراه با مدح و ثناى نيك در ميان بندگان
و آثار خوب در شهرها و تماميّت نعمت و فزونى شخصيّت در پيشگاه او و نيز از او
مسئلت دارم كه زندگى من و تو را با «سعادت و شهادت» پايان بخشد.
«كه ما همه به سوى او باز مىگرديم» [1] و سلام و درود،
بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم و دودمان پاكش باد، سلامى فراوان و
بسيار، والسلام.
نامه 54
اين نامه را امام عليه السلام همراه «عمران بن حصين خزاعى» براى «طلحه» و
«زبير» فرستاد و «ابو جعفر اسكافى» در كتاب «مقامات» در بخش فضايل اميرمؤمنان عليه
السلام آن را آورده است.
امّا بعد! شما مىدانيد- گرچه كتمان مىكنيد- كه من به دنبال مردم نرفتم، آنها
به سراغ من آمدند. من دست بيعت را به سوى آنان نگشودم، آنها با اصرار زياد با من
بيعت كردند، و شما دو نفر هم از كسانى بوديد كه مرا خواستيد و با من بيعت كرديد
(حقيقت اين است و شما نيز به خوبى آگاهيد كه) عموم مردم با من به خاطر زور و يا
متاع دنيا بيعت ننمودند ...
حال شما دو نفر اگر از روى ميل با من بيعت نمودهايد بايد برگرديد و فوراً در
پيشگاه خداوند توبه كنيد، و اگر از روى اكراه و نارضايى بوده، يعنى در قلب خود به
اين امر راضى نبودهايد، شما با دست خود اين راه را براى من گشوده و بيعت مرا به
گردن خود ثابت كردهايد؛ زيرا اطاعت خويش را آشكار و نارضايى خويش را پنهان
داشتهايد، (و در كارى كه هيچ اجبارى نباشد، ادّعاى اين كه در دل از بيعت خود راضى
نبودهايد، پذيرفته نيست) به جان خودم سوگند! شما از ساير مهاجران سزاوارتر به
تقيّه و كتمان عقيده نيستيد (زيرا هيچ كس در آن روز مجبور به اطاعت از من نبود)