اسم الکتاب : نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 59
و در گمراهى جان مىدهند (و حيات و مرگشان همه در نادانى و جهل است).
در ميان آنها متاعى كسادتر از قرآن نيست، اگر آن را آنچنان كه بايد، تلاوت
كنند و متاعى نزد آنان رايجتر از آن نتوان يافت، اگر آن را تحريف سازند و طبق
دلخواهشان تفسير كنند. و در نظر آنان چيزى زشتتر از «معروف» و نيكوتر از «منكر»
وجود ندارد!
خطبه 18
كه در نكوهش اختلاف در فتواست
با اينكه در قرآن بيان همه چيز آمده پس اختلاف چرا؟
گاهى يك دعوا نزد يكى از آنان مطرح مىشود و قاضى به رأى خود حكم مىكند، پس
از آن عين اين جريان نزد قاضى ديگرى عنوان مىگردد، او درست برخلاف اوّلى رأى
مىدهد.
سپس همه نزد پيشوايشان كه آنان را به قضاوت منصوب داشته گرد مىآيند، او رأى همه
را تصديق مىكند، و فتواى همگان را درست مىشمارد! در صورتى كه خداى آنها يكى،
پيغمبرشان يكى و كتابشان يكى است! ...
آيا خداوند متعال آنها را به پراكندگى و اختلاف فرمان داده و آنها اطاعتش
كردهاند؟ و يا آنها را از اختلاف نهى فرموده و معصيتش نمودهاند؟
يا اينكه خدا دين ناقصى فرو فرستاده و در تكميل آن از آنان استمداد جسته است؟
و يا آنها شريك خدايند كه حق دارند بگويند و بر خدا لازم است، رضايت دهد؟
و يا اينكه خداوند دين را كامل نازل كرده امّا پيغمبر صلى الله عليه و آله و
سلم در تبليغ و اداى آن كوتاهى ورزيده؟
با اينكه خداوند مىفرمايد: «ما
فَرَّطْنا فِى الْكِتابِ مِنْ شَىْءٍ؛ در قرآن
از هيچ چيز فرو گذار نكردهايم». [1]