تا آنها شروع كنند، اين حجّت ديگرى است به سود شما و بر زيان آنان.

آن‌گاه كه به اذن خدا آنان را شكست داديد، فراريان را نكشيد و ناتوان‌ها را ضربت نزنيد! و مجروحان را به قتل نرسانيد! با اذيّت و آزار زنان را به هيجان نياوريد، گرچه آنها به شما دشنام دهند و متعرّض آبروى شما گردند و به سرانتان بدگويى كنند، زيرا نيروى تحمّل و تعقّل آنها كمتر است و به همين دليل زودتر تحت تأثير واقع مى‌شوند و به هيجان مى‌آيند (در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله) به ما دستور داده شده بود كه دست از آزار آنها برداريم با اين كه مشرك بودند و حتّى در زمان جاهليّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى‌كرد و سنگ كوچكى يا چوبى به او مى‌زد همين باعث ننگ او و فرزندان وى مى‌شد.

نامه 15

كه همواره به هنگام مقابله با دشمن در ميدان جنگ مى‌خواند

خداوندا! قلب‌ها به تو پيوسته، گردن‌ها به سوى تو كشيده شده و چشم‌ها به سوى تو خيره و قدم‌ها در راه تو جابجا گشته و بدن‌ها كهنه گرديده است.

خداوندا! عداوت اينها آشكار گرديده!

و ديگ‌هاى كينه‌شان به جوش آمده! خداوندا! شكايت خود را به سوى تو مى‌آوريم كه پيامبر از ميان ما رفته، دشمنان ما فراوان و خواسته‌هايمان پراكنده شده است.

«پروردگارا! درهاى صلح و عدالت را بين ما و بين قوم ما به حق بگشا كه تو بهترين گشايندگانى». [1]

نامه 16

كه همواره هنگام نبرد به اصحابش مى‌فرمود

از عقب‌نشينى‌هايى كه مقدّمه حمله تازه است و از جولانى كه حمله به پشتِ سر دارد ناراحت مشويد! حقّ شمشيرها را ادا كنيد!

[1]. سوره اعراف، آيه 88.