نسخه قباله اين است:

«اين چيزى است كه بنده‌اى ذليل از مرده‌اى كه آماده كوچ است خريدارى كرده؛ خانه‌اى از سراى غرور، در محلّه فانى شوندگان و در كوچه هالكان!»

اين خانه به چهار حد منتهى مى‌گردد:

يك حدّ آن به آفات و بلاها مى‌خورد، حدّ دوّم به مصائب و حدّ سوّم به هوا و هوس‌هاى هلاك كننده و حدّ چهارم آن به شيطان اغواگر منتهى مى‌شود و دَرِ خانه همين جاست.

اين خانه را مغرورِ آرزوها، از كسى كه پس از مدت كوتاهى از اين جهان رخت بر مى‌بندد؛ به مبلغ خروج از عزّتِ قناعت و دخول در ذلّت دنياپرستى و بدبختى، خريدارى نموده، هرگونه عيب و نقص و كشف خلافى در اين معامله واقع شود به عهده بيمارى بخش اجسام پادشاهان! و گيرنده جان جبّاران و زايل كننده سلطنت فرعون‌ها- همچون: «كِسْرى‌»، «قَيْصَر»؛ «تُبَّع» و «حِمْيَر»- مى‌باشد و كسانى كه مال را گِردآورى كردند و بر آن افزودند و آنها كه بنا كردند و محكم ساختند، طلاكارى نموده و زينت دادند، اندوختند و نگهدارى كردند و به گمان خود براى فرزندان باقى گذاردند، همانها كه همگى به پاى حساب و محلّ ثواب و عقاب رانده مى‌شوند، يعنى هنگامى كه فرمان داورى قضاوت الهى رسيده باشد «و بيهودگان در آن‌جا به زيان برسند»! [1] «شاهد» اين قباله عقل است آن‌گاه كه از تحت تأثير هوا و هوس خارج گردد و از علايق دنيا جان سالم به در برد.

نامه 4

به بعضى از سران سپاهش‌

اگر (دشمنان) به سايه اطاعت و تسليم بازگردند (مزاحم آنان مشو چرا كه) اين همان است كه ما دوست داريم و اگر حوادث، آنان را مهيّاى اختلاف و عصيان نموده است به كمك مطيعان با عاصيان نبرد كن! و به آنها كه پيرو فرمان تو اند از كسانى كه سستى مى‌ورزند، خويش را بى‌نياز ساز كه سست عنصران و آنان كه از جنگ كراهت دارند، عدمشان به ز وجود و نشستن آنها از قيامشان بهتر است!

[1]. سوره مؤمن، آيه 78.