خطبه 229

پيرامون بيعت مردم با او در امر خلافت‌

«شريف رضى رحمه الله» مى‌گويد: نظير اين سخن-/ با تعبيرهاى ديگرى-/ قبلًا گذشت.

شما (براى بيعت) دستم را گشوديد و من بستم. شما آن را به سوى خود كشيديد و من آن را برگرفتم! پس از آن همچون شتران تشنه كه روز وعده آب به آبخورگاه حمله كنند و به يكديگر پهلو زنند به گردم ريختيد! آن‌چنان كه بند كفشم پاره شد، عبا از دوشم افتاد و ضعيفان پايمان گرديدند!

سرور و خوشحالى مردم آن روز به خاطر بيعت با من، چنان شدّت داشت كه كودكان به وجد آمده و پيران خانه نشين با پاى لرزان خود براى ديدار منظره اين بيعت به راه افتاده بودند، بيماران براى مشاهده بر دوش افراد سوار شده و دوشيزگان نو رسيده (بر اثر عجله و شتاب) بدون نقاب در آن مجمع حاضر شده بودند!

خطبه 230

پيرامون مسائل گوناگون‌

تقوا و ترس از خدا كليد گشايش دروازه هاى راستى و درستى است و ذخيره رستاخيز و سبب آزادى از هرگونه بردگى (شيطان) و نجات از هرگونه هلاكت. در پرتو تقوا، طالبان پيروز و فرار كنندگان رهايى مى‌يابند و با آن به هر هدف و آرزويى مى‌توان رسيد!

ارزش عمل‌

عمل كنيد (تا هنگامى كه) عمل (شما به پيشگاه شما) بالا مى‌رود و به تو نفع مى‌بخشد؛

و به دعاهاى شما ترتيب اثر داده مى‌شود، (عمل كنيد تا زمانى كه) احوال آرام و قلمهاى (فرشتگان براى نوشتن اعمال) در جريان است؛ به انجام اعمال صالح مبادرت ورزيد پيش از آن كه عمرتان پايان يابد، يا بيمارى مانع گردد و يا تير مرگ شما را هدف قرار دهد،