«نوف» گفت: براى فرزندش «حسين عليه السلام» پرچمى با ده هزار نفر و براى «قيس بن سعد» در ده هزار و براى «ابو ايّوب انصارى» در ده هزار و براى ديگران هر كدام تعدادى ديگر تهيّه فرمود. تصميم داشت به «صفّين» باز گردد، و هنوز «جمعه» نگذشته بود كه «ابن ملجم» جنايتكار به امام ضربت زد؛ لشكرها برگشتند و ما همچون گلّه هايى بوديم كه شبان خود را از دست داده و گرگان از هر جانب به سرعت به آنها حمله ور شده بودند.

خطبه 183

كه درباره قدرت پروردگار، فضايل قرآن و توصيه به تقوا ايراد فرموده است.

خداوند بزرگ‌

ستايش ويژه خداوندى است كه بدون ديده شدن شناخته شده و بى هيچ زحمت و مشقّتى آفريننده است، با قدرتش مخلوقات را آفريد، با عزّتش گردن كشان را بنده خويش ساخت و با وجود و سخايش بر همه بزرگان برترى جست، هموست كه دنيا را مسكن مخلوقش گردانيد و رسولانش را به سوى جنّ و انس مبعوث ساخت؛ تا پرده از چهره (زشت) دنيا براى آنها برگيرند و آنان را از زيانهايش برحذر دارند، (و در بى‌وفايى دنيا و پستى زرق و برق و تجمّل پرستى‌اش) براى آنان مثلها بزنند و عيوب دنياپرستى را به آنها نشان دهند و آنچه را كه مايه عبرت است از تندرستيها و بيماريها كه متعاقب يكديگرند و حلال و حرام آن پى در پى ياد آورشان شوند (و اين درسهاى عبرت آور را بدون وقفه بر آنهابخوانند) و آنچه را كه خداوند به مطيعان و عصيانگران از بهشت و دوزخ و احترام و تحقير به آنان وعده فرموده است، برايشان بازگو كنند.

ستايش مى‌كنم او را تا به او تقرّب جويم، همان گونه كه خود از بندگانش خواسته، براى هر چيزى اندازه‌اى و حدود و هدفى و براى هر اندازه و هدفى اجل و سرآمدى و براى هر اجلى حسابى مقرّر داشته است.

قسمتى ديگر از اين خطبه در فضايل قرآن‌

قرآن فرمان دهنده‌اى است باز دارنده، ساكتى است گويا و حجّت خداوند است بر مخلوقش،