و سلامت آنان كه از قدرت نامحدود او آگاهند، اين است كه در برابرش تسليم باشند. بنابراين از حق، فرار نكنيد آن گونه كه انسان سالم از «گر»، و تندرست از بيمار فرار مى‌كند. آگاه باشيد، هيچ گاه راه حق را نخواهيد شناخت، مگر اين كه آنها را كه آن را ترك گفته‌اند بشناسيد، و هرگز به پيمان قرآن وفادار نخواهيد بود، مگر اين كه از كسى كه آن پيمان را شكسته است، آگاه باشيد، و هرگز به آن تمسّك نخواهيد جست، مگر اين كه به كسى كه آن را دور انداخته پى ببريد، و (اين آگاهيها را) از اهلش بخواهيد، زيرا آنها زندگى علم و مرگ جهلند؛ آنهايند كه حكمشان شما را از علمشان و سكوتشان شما را از منطقشان و ظاهرشان از باطنشان آگاهى مى‌دهد. اينان نه با دين مخالفت مى‌كنند و نه در آن اختلاف دارند؛ بنابراين، دين در ميان آنان گواهى است صادق و ساكتى است سخنگو.

خطبه 148

كه در مورد اهل بصره و طلحه و زبير ايراد فرموده‌

هر كدام از آن دو (طلحه و زبير) اميد دارد كه زمامدارى و حكومت به دست او افتد و آن را به سوى خود مى‌كشد نه به سوى رفيقش. آنها نه به رشته‌اى از رشته‌هاى محكم الهى چنگ زده‌اند و نه به وسيله‌اى به او نزديك شده‌اند، هر كدام بار كينه رفيق خويش را به دوش مى‌كشد و به زودى پرده از روى آن برداشته مى‌شود. به خدا سوگند! اگر به آنچه مى‌خواهند برسند اين يكى جان ديگرى را مى‌گيرد و آن يكى اين را از ميان مى‌برد. گروهى طغيانگر و فتنه‌انگيز بپا خواسته‌اند، پس آنها كه حقايق را به خاطر خدا آشكار مى‌سازند كجايند؟ در حالى كه سنّت پيامبر برايشان بيان شده و اخبار (امروز) را قبلًا به آنان گفته‌اند.

براى هر گمراهى علّت و سببى است و براى هر عهد شكنى، بهانه‌اى! به خدا سوگند! من همچون كسى نخواهم بود كه صداى بر سر و سينه كوبيدن و نداى مخبر مرگ را بشنود و چشمهاى گريان را ببيند، امّا عبرت نگيرد!