پند و اندرز مردم‌

شما اى مردم! چراغ دل را از شعله گفتار گويندگان با عمل، روشن سازيد! ظرفهاى خويش را از آب زلال چشمه هايى كه از آلودگيها پاك است پر كنيد.

اى بندگان خدا! به نادانيهاى خود تكيه نكنيد و تسليم هوسهاى خويش نباشيد، چه اين كه آن كس كه به جهالت خود تكيه ورزد و اسير هواهايش گردد، همچون كسى است كه بر لب پرتگاه قرار گرفته؛ (به زودى زمين زير پايش فرو مى‌ريزد و در درّه هلاكت سقوط مى‌كند) بار هلاكت و فساد و گناه را بدوش مى‌كشد و از جايى به جاى ديگر مى‌برد و براى توجيه نظرات ناپخته و متناقضش مطالب بى ربط و نامتناسب را به هم پيوند مى‌دهد.

زنهار، زنهار! شكايت خويش را نزد كسى كه نمى‌تواند آن را حل كند و قدرت ندارد با فكر خود گره از كارتان بگشايد مبريد، امام و پيشوا غير از آنچه از طرف خدا مأمور است وظيفه‌اى ندارد، (وظايف او از اين قرار است): با پند و اندرز فرمان خدا را اعلام دارد، در خير خواهى مردم و احياى سنّت كوشش كند، اقامه حدود بر آن كس كه مستحقّ كيفر است نمايد و حقّ مظلومان را به آنها بازگرداند.

در فرا گرفتن دانش بكوشيد پيش از آن كه درخت آن بخشكد و پيش از آن كه به خود مشغول گرديد (و در دنيا فرو رويد) از معدن علوم، دانش استخراج كنيد، مردم را از منكرات باز داريد و خود هم مرتكب نشويد، زيرا شما موظّفيد اوّل خود مرتكب گناه نشويد، آن‌گاه مردم را از آن نهى نماييد.

خطبه 106

كه در آن برترى اسلام و يادآورى رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سپس سرزنش اصحابش آمده‌

عظمت و شكوه آيين اسلام‌

ستايش مخصوص خداوندى است كه اسلام را تشريع فرمود و راههاى فراگرفتن و عمل كردن به احكام آن را براى آنان كه خواهانند آسان گردانيد، اركانش را در برابر آنان كه به ستيزه بر مى‌خيزند استوار نمود و آن را براى كسانى كه دست به دامنش زنند، پناهگاه امنى قرار داد و براى آنها كه به حريمش گام نهند وسيله صلح و سلامت ساخت و براى آنان كه از منطقش پيروى كنند دليل و برهان‌