خطبه 103

كه در مورد زهد وترك دنيا پرستى ايراد فرموده‌

اى مردم! به دنيا همچون زاهدان و اعراض كنندگان از آن بنگريد، به خدا سوگند دنيا به زودى ساكنان خود را از ميان مى‌برد و هوسبازانى كه به آن اطمينان دارند به مصيبت مى‌كشاند.

آنچه از دست رفته و پشت كرده هيچ‌گاه بر نمى‌گردد و آينده معلوم نيست، تا در انتظارش باشيم، شادى آن با اندوه آميخته، توانايى و استقامت مردان نيرومند در آن به ضعف و سستى مى‌گرايد.

زيباييهاى فراوانش شما را مغرور نسازد، زيرا مدّت كمى بيش باقى نخواهد بود.

رحمت خداى بر آن كس باد كه فكر كند و عبرت گيرد و بينا گردد.

به زودى خواهيد دانست كه گويا آنچه هم اكنون از دنيا موجود است اصلًا نبوده و آنچه از آخرت است همواره خواهد بود هر چيز كه به شمارش آيد (همچون ساعات عمر) سرانجام پايان گيرد و هر چه انتظارش را داريد خواهد آمد و هر آينده‌اى قريب و نزديك است.

دانا كيست؟

دانا كسى است كه قدر خود را بشناسد، و براى نادانى انسان همين بس كه از قدر خويش بى خبر ماند.

مبغوضترين افراد نزد خدا بنده‌اى است كه خدا او را به خودش واگذاشته، از راه راست منحرف گشته و بدون راهنما گام برمى‌دارد، اگر به كشتزار دنيا خوانده شود (اجابت مى‌كند) و براى آن مى‌كوشد و اگر به كشتزار آخرت و نعمتهاى گوناگونش دعوت شود، سستى مى‌ورزد گويا آنچه انجام مى‌دهد بر او واجب است و آنچه از آن شانه خالى مى‌كند، از دوش او برداشته شده است.

دوران آخر زمان‌

و آن زمانى است كه از فتنه نجات نمى‌يابد مگر مؤمنانى كه بى نام و نشانند، اگر در حضور باشند شناخته نشوند