خطبه 75

هنگامى كه به وى خبر رسيد بنى‌اميّه او را متّهم به شركت در قتل عثمان كرده‌اند

مگر آگاهى بنى‌اميّه از صفات و روحيّات من، آنان را از عيبجويى من باز نداشته است؟ مگر هنوز سابقه من در اسلام، آن جاهلان را از تهمت بر من بر كنار نساخته است؟

پند و اندرزهاى خداوند از گفتار من رساتر است، من با «مارقين» (آنان كه از دين خارج مى‌شوند) محاجّه مى‌كنم و دشمن آشتى‌ناپذير كسانى هستم كه پيمان الهى را مى‌شكنند و در حقايق اسلام ترديد مى‌كنند.

متشابهات (و آنچه مبهم است) بايد در پرتو (محكمات) كتاب خدا روشن گردد، و بندگان به آنچه در دل دارند پاداش داده مى‌شوند.

خطبه 76

كه پيرامون تشويق به اعمال شايسته ايراد فرموده است‌

خدا رحمت كند آن كس كه چون سخن حكيمانه‌اى را بشنود خوب فرا گيرد، و چون به هدايت ارشاد گردد نزديك شود و بپذيرد، دست به دامن هادى و رهبرى زند و نجات يابد، از مراقبت پروردگارش لحظه‌اى غفلت نورزد، و همواره از گناهان خود بترسد، خالصانه گام پيش نهد و عمل نيك انجام دهد، ذخيره‌اى براى آخرت تهيّه كند، و از گناه بپرهيزد، هميشه اغراض دنيايى را به دور اندازد، و در عوض كالاى گرانبهاى آخرت را بدست آورد.

با خواسته هاى دلش بجنگد، و آرزوهاى نابجايش را تكذيب كند. استقامت را مركب راهوار نجات خويش قرار دهد، و تقوا را زاد و توشه مرگش گرداند، در راه روشن گام نهد و هرگز از جادّه وسيع و آشكار حق فاصله نگيرد.

اين چند روز زندگى را مغتنم شمارد؛ و پيش از آن‌كه مرگ فرا رسد، خويش را آماده كند، و از اعمال نيك، توشه آخرت برگيرد.