خطبه 44

كار بزرگواران را انجام داد ولى چون بردگان فرار كرد

«مصقلة بن هبيره» كه از فرمانداران امام عليه السلام بود اسيران «بنى ناجيه» را از «معقل بن قيس»

فرمانده لشكر امام عليه السلام خريد و آزاد ساخت، امّا هنگامى كه امام عليه السلام از او مطالبه پرداخت غرامتها

را به بيت المال كرد، امتناع ورزيد و به سوى شام فرار نمود! امام عليه السلام در اين مورد فرمود:

خدا روى «مصقله» را سياه كند، كار بزرگواران را انجام داد (برده‌ها را خريد و آزاد ساخت) امّا خود همچون بردگان فرار كرد؛ هنوز ثنا خوان به مدّاحيش نپرداخته بود كه او را ساكت نمود، و هنوز سخن ستايشگران به پايان نرسيده بود كه آنها را به زحمت انداخت!

امّا اگر (مردانه) ايستاده بود، همان مقدار كه داشت از او مى‌پذيرفتيم و تا هنگام قدرت و توانايى به او مهلت مى‌داديم.

خطبه 45

اين قسمتى از خطبه روز عيد فطر مى‌باشد كه در آن از ستايش خداوند و مذمّت‌

دنيا پرستى سخن به ميان آورده است.

ستايش خداوند

ستايش ويژه خداوندى است كه كسى از رحمتش مأيوس نمى‌شود و از نعمتهاى فراوانش بيرون نتوان رفت، از آمرزش و مغفرتش كسى نوميد نمى‌گردد، و از پرستش و عبادتش سر نبايد پيچيد، خداوندى كه رحمتش قطع نمى‌گردد و نعمتش پايان نمى‌پذيرد.

مذمّت دنياپرستى‌

دنيا خانه‌اى است كه فنا بر پيشانيش نوشته شده، و جلاى وطن براى اهل آن حتمى است، اين جهان، شيرين، دل‌انگيز و سرسبز است، به سرعت به سوى خواهانش مى‌دود، و با قلب و روح آن كس كه به آن نظر افكند مى‌آميزد.

سعى كنيد با بهترين زاد و توشه‌اى كه در اختيار شماست از آن كوچ نماييد، و بيش از كفاف و نياز خود از آن نخواهيد، و بيشتر از آنچه نياز داريد از آن مطلبيد.